Details
Naam
De Kluis, Driehuizerkerkweg 20, Driehuis
Aantal afbeeldingen: 14
IntroductieHier woonde en werkte architect Bartels een groot deel van zijn leven.
AdresDriehuizerkerkweg 20
Postcode(s)1985 EL
PlaatsDriehuis
LandNederland
Vervaardiger Chris Bartels (Architect)
Datum1920
OpdrachtgeverEigen woning van architect
Huidige eigenaarParticuliere eigenaar
Oorspronkelijke functieWoonhuis (vrijstaand)
Huidige functieWoonhuis (vrijstaand)
Type objectGebouw, Geen beschermde status
AchtergrondIn 1920 werd begonnen met de bebouwing van het noordelijk deel van de Driehuizerkerkweg tussen de later aangelegde Waterloolaan en het park Schoonenberg. Een groot deel van de hier gebouwde huizen dateert uit de eerste helft van de jaren twintig en is gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School of een afgeleide daarvan. Enkele leden van de beter gesitueerde sociale middenklasse van de gemeente Velsen kreeg de kans hier in het landschappelijk zeer aantrekkelijke gebied van Driehuis ‘buiten’ te wonen. Aan architect Christiaan Bartels viel de eer te beurt om aan dit deel van de Driehuizerkerkweg meerdere huizen te bouwen.
Bartels kwam in 1920 als tekenleraar vanuit Amsterdam naar Driehuis, op voorspraak van de heer Zeeman, die voor zijn dochter Elly's Huisje had laten bouwen. Het was hier dat Bartels' carrière als architect startte. Blijkbaar beschikte hij over de nodige middelen voor de bouw van een, weliswaar zeer bescheiden, eigen woonhuis. Het kreeg de naam 'De Kluis'. Het adres was destijds Driehuizerkerkweg 34. Bartels heeft hier tot zijn dood in 1969 gewoond met zijn echtgenote. In 1921 en 1922 werden hier ook hun kinderen Hannelore en Egon geboren. Alleen tussen ongeveer ongeveer 1944 en 1949 woonde het gezin Bartels in Heemstede en Santpoort. Dit had vermoedelijk te maken met ontruimingen van woningen in (de buurt van) IJmuiden, op bevel van de Duitse bezetter. Een deel van die tijd stond de woning toen leeg, maar na de bevrijding werd het verhuurd aan een gezin dat de oorlogsjaren in Heemstede had doorgebracht nadat zij hun huis in Oud Velsen waren kwijtgeraakt. Op 18 juli 1949 keerde het gezin Bartels terug naar 'De Kluis'.
Het oorspronkelijke ontwerp van één bouwlaag was zeer bescheiden en er was geen badkamer. Al in in 1922, na de geboorte van de kinderen, werd er een bouwlaag met twee kamers aan het pand toegevoegd. Deze bouwlaag lag sterk terug ten opzichte van de voorgevel en liet ruimte voor een terras. Op een oude foto is te zien dat de verdieping aanvankelijk in baksteen was opgetrokken en een fraai versierde, verspringende, bakstenen rand had. Er werd geen trap binnenshuis gemaakt, maar het trappenhuis kwam als een zichtbare koker aan de noordgevel te staan.
De gevel van de opbouw is op zeker moment - maar nog tijdens het leven van Bartels - gepotdekseld.
Hoewel begin jaren 90 het voorstel is gedaan het woonhuis tot gemeentelijk monument te verklaren, heeft de gemeente Velsen hiertoe uiteindelijk niet besloten. Vermoedelijk omdat er te veel aan gewijzigd is.
Bartels kwam in 1920 als tekenleraar vanuit Amsterdam naar Driehuis, op voorspraak van de heer Zeeman, die voor zijn dochter Elly's Huisje had laten bouwen. Het was hier dat Bartels' carrière als architect startte. Blijkbaar beschikte hij over de nodige middelen voor de bouw van een, weliswaar zeer bescheiden, eigen woonhuis. Het kreeg de naam 'De Kluis'. Het adres was destijds Driehuizerkerkweg 34. Bartels heeft hier tot zijn dood in 1969 gewoond met zijn echtgenote. In 1921 en 1922 werden hier ook hun kinderen Hannelore en Egon geboren. Alleen tussen ongeveer ongeveer 1944 en 1949 woonde het gezin Bartels in Heemstede en Santpoort. Dit had vermoedelijk te maken met ontruimingen van woningen in (de buurt van) IJmuiden, op bevel van de Duitse bezetter. Een deel van die tijd stond de woning toen leeg, maar na de bevrijding werd het verhuurd aan een gezin dat de oorlogsjaren in Heemstede had doorgebracht nadat zij hun huis in Oud Velsen waren kwijtgeraakt. Op 18 juli 1949 keerde het gezin Bartels terug naar 'De Kluis'.
Het oorspronkelijke ontwerp van één bouwlaag was zeer bescheiden en er was geen badkamer. Al in in 1922, na de geboorte van de kinderen, werd er een bouwlaag met twee kamers aan het pand toegevoegd. Deze bouwlaag lag sterk terug ten opzichte van de voorgevel en liet ruimte voor een terras. Op een oude foto is te zien dat de verdieping aanvankelijk in baksteen was opgetrokken en een fraai versierde, verspringende, bakstenen rand had. Er werd geen trap binnenshuis gemaakt, maar het trappenhuis kwam als een zichtbare koker aan de noordgevel te staan.
De gevel van de opbouw is op zeker moment - maar nog tijdens het leven van Bartels - gepotdekseld.
Hoewel begin jaren 90 het voorstel is gedaan het woonhuis tot gemeentelijk monument te verklaren, heeft de gemeente Velsen hiertoe uiteindelijk niet besloten. Vermoedelijk omdat er te veel aan gewijzigd is.
BeschrijvingHet huis is gebouwd op een ongebruikelijke, vliegervormige plattegrond. De staart hiervan heeft een vierkante vorm en ligt aan de achtergevel (west). De voorgevel ligt in een puntvorm aan de straatzijde. Het huis heeft aan de voorkant (oost) één bouwlaag onder een plat dak in overstek. De gevels zijn opgetrokken uit gele baksteen in Waalformaat. In het midden van de in een punt naar voren komende voorgevel bevindt zich een portiek met aan beide schuin naar binnen lopende zijkanten een uit de muur gemetselde, halfronde bloembak. Boven de niet meer originele voordeur bevinden zich twee horizontale roeden. Karakteristiek voor de portiek en een sterke verwijzing naar de Amsterdamse School, zijn de schuin weglopende gevelvlakken met daarin aan beide zijden een raampje dat als een driehoek uit de gevel steekt en in vierkantjes is onderverdeeld. Zoals hierboven vermeld zijn de karakteristieke hoekkepers bij verbouwingen verdwenen.
InterieurOver het interieur heb ik geen informatie gevonden.
Recente ontwikkelingenNa de dood van Bartels in 1969 heeft zijn weduwe er nog enige tijd gewoond. Na de verkoop van het huis, is het huis nog verder met hout bekleed, zowel horizontaal als verticaal. Bovendien werd een tweede verdieping aan de opbouw toegevoegd.
De voor Bartels karakteristieke hoekkepers, zoals onder meer nog aanwezig bij Driehuizerkerkweg 57-59 (gebouwd door Bartels in 1922) en Zeeweg 325 te IJmuiden (gebouwd door Bartels in 1921), zijn - helaas - overal verdwenen. Van de meeste ramen is ook de oorspronkelijke roedeverdeling verwijderd.
De voor Bartels karakteristieke hoekkepers, zoals onder meer nog aanwezig bij Driehuizerkerkweg 57-59 (gebouwd door Bartels in 1922) en Zeeweg 325 te IJmuiden (gebouwd door Bartels in 1921), zijn - helaas - overal verdwenen. Van de meeste ramen is ook de oorspronkelijke roedeverdeling verwijderd.
Bronnen
Joke van der Aar, Michaël Lucassen, Driehuis, Velserbroek en de Zuid- en Noord-Spaarndammerpolder. Bebouwingsgeschiedenis en monumentale waarden (Schuyt & Co, Haarlem, 1993).
Ingezonden door Gert-Jan Lobbes
Professionele of persoonlijke bandOm dit huis op waarde te kunnen schatten, zijn historische foto's en tekeningen onontbeerlijk. Die heb ik daarom ook opgenomen.
Gerelateerde objecten