Details
Naam
Hendrik Willem Valk
Aantal afbeeldingen: 7
IntroductieValk was voornamelijk werkzaam in Noord-Brabant en Limburg en bouwde een groot aantal kerken. Zijn bekendste werk is de Sint Jan de Doper in Waalwijk. Zijn vroege werk toont enige invloeden van de Amsterdamse School, maar in het algemeen is zijn stijl historiserend en eclectisch.
NaamHendrik Willem Valk
GeborenElst 18-11-1886
GestorvenDen Bosch 29-07-1973
Beroep(en)Architect
BiografieHendrik Valk werd geboren in 1886. Van 1903 tot 1906 bezocht hij de ambachtsschool in Nijmegen. Hierna ging hij in de leer bij de architecten Frank Ludewig in Nijmegen en Wolter te Riele in Deventer.
Valk ging in 1910 aan de slag bij het architectenbureau van Jos Cuypers in Amsterdam als tekenaar-opzichter en in die hoedanigheid werkte hij mee aan de bouw van de zuidvleugel van het Rijksmuseum. In deze periode volgde hij de avondschool aan de Amsterdamse Academie voor Bouwkunst, waar hij les kreeg van Jos Cuypers en H.P. Berlage. Vanaf 1911 kreeg hij zijn eigen opdrachten en in 1915 richtte hij zijn eigen bureau op. In 1918 verplaatste hij zijn bureau van Blerick naar Den Bosch, waar hij een aantal volkshuisvestingsopdrachten kreeg. Hij bouwde onder andere in de nieuwe wijk Muntel. Aan het Emmaplein bouwde hij een aantal flats in de stijl van de Amsterdamse School waarbij vooral de baksteenpatronen opvallen. De bakstenen kwamen echter in het zicht op verzoek van de gemeente. Valk zelf had namelijk gladde gevelwanden in gedachten.
Valk bouwde onder andere de Sint-Aloysiuskerk in Utrecht (1922) en de Sint-Janskerk in Waalwijk (1923), waarbij Amsterdamse School elementen te ontdekken zijn. Rond 1930 verdwenen de expressionistische invloeden uit zijn werk. Vanaf toen werd zijn werk voornamelijk traditionalistisch van aard, wat leidde tot een rustieke, haast romantische vormentaal.
In de jaren '30 werd Valk lid en later leider van Zwart Front, een fascistische organisatie. Hij was een enthousiast collaborateur in de Tweede Wereldoorlog en werd hiervoor na de oorlog een aantal jaren uitgesloten van overheidsopdrachten. Na de oorlog is Valk van 1948 tot 1958 nog werkzaam geweest als architect en in 1969 beëindigde hij officieel zijn carrière.
Valk ging in 1910 aan de slag bij het architectenbureau van Jos Cuypers in Amsterdam als tekenaar-opzichter en in die hoedanigheid werkte hij mee aan de bouw van de zuidvleugel van het Rijksmuseum. In deze periode volgde hij de avondschool aan de Amsterdamse Academie voor Bouwkunst, waar hij les kreeg van Jos Cuypers en H.P. Berlage. Vanaf 1911 kreeg hij zijn eigen opdrachten en in 1915 richtte hij zijn eigen bureau op. In 1918 verplaatste hij zijn bureau van Blerick naar Den Bosch, waar hij een aantal volkshuisvestingsopdrachten kreeg. Hij bouwde onder andere in de nieuwe wijk Muntel. Aan het Emmaplein bouwde hij een aantal flats in de stijl van de Amsterdamse School waarbij vooral de baksteenpatronen opvallen. De bakstenen kwamen echter in het zicht op verzoek van de gemeente. Valk zelf had namelijk gladde gevelwanden in gedachten.
Valk bouwde onder andere de Sint-Aloysiuskerk in Utrecht (1922) en de Sint-Janskerk in Waalwijk (1923), waarbij Amsterdamse School elementen te ontdekken zijn. Rond 1930 verdwenen de expressionistische invloeden uit zijn werk. Vanaf toen werd zijn werk voornamelijk traditionalistisch van aard, wat leidde tot een rustieke, haast romantische vormentaal.
In de jaren '30 werd Valk lid en later leider van Zwart Front, een fascistische organisatie. Hij was een enthousiast collaborateur in de Tweede Wereldoorlog en werd hiervoor na de oorlog een aantal jaren uitgesloten van overheidsopdrachten. Na de oorlog is Valk van 1948 tot 1958 nog werkzaam geweest als architect en in 1969 beëindigde hij officieel zijn carrière.
Bronnendrs. Jan M.M. van der Vaart - 'Hendrik Willem Valk 1886-1973. Moderne bouwtechniek - neoromantische esthetiek'. Stichting Bonas Rotterdam, 2007
Links
Gerelateerde personen
Gerelateerde objecten