Details
Naam
Joop Crouwel
Aantal afbeeldingen: 7
IntroductieJoseph (Joop) Crouwel leerde het vak als medewerker van diverse architectenbureaus, waaronder De Bazel en H. P. Berlage. Hij verwierf bekendheid als rijksbouwmeester bij de Rijksgebouwendienst Noord. Het Hoofdpostkantoor aan de Neude in Utrecht is waarschijnlijk het meest bekende gebouw dat hij heeft ontworpen. Hij spelde zijn eigen naam ook wel als 'Crouwell', een Engelse variant die door toeval in de familie terecht was gekomen. Om verwarring met zijn vader te voorkomen, komen we in veel bronnen bovendien de toevoeging 'Jr' achter zijn naam tegen.
NaamJoseph Crouwel
GeborenUtrecht 15-03-1885
GestorvenDen Haag 16-02-1962
Beroep(en)Architect
BiografieJoseph Crouwel werd geboren in Utrecht en volgde vanaf zijn veertiende een bouwkundige opleiding aan de Kunst Nijverheid Teekenschool Quellinus in Amsterdam. Onder de leerlingen van deze school komen we veel latere Amsterdamse School-kunstenaars en architecten tegen, waaronder de beeldhouwer Mendes da Costa en de architect en theosoof Walenkamp. Hierna studeerde hij verder aan de Academie voor Voortgezet en Hooger Bouwkunstonderricht, waar hij les kreeg van K. P. C. de Bazel. Net als Walenkamp kwam ook Crouwel na zijn opleidingen uiteindelijk bij het bureau van Berlage terecht. Hiervoor was hij echter al in dienst geweest bij enkele andere architectenbureaus, waaronder die van zijn vroegere leraar De Bazel.
Uit Crouwels samenwerking met enkele socialistische kunstenaars en zijn goede relatie met Berlage blijken zijn sterke banden met de socialistische beweging. Qua stijl en vormentaal zijn er duidelijke overeenkomsten met het werk van De Bazel. Deze vroegere werkgever van Crouwel had voor delen van het gebouw van de Nederlandsche Handel Maatschappij aan de Vijzelstraat te Amsterdam eveneens de hulp ingeroepen van Van den Eijnde en had hij ook inspiratie opgedaan in het buitenland. Net als De Bazel was Crouwel gefascineerd door de theosofie, en liet hij zich niet alleen beïnvloeden door moderne architectuur uit de Verenigde Staten, maar ook door oude Assyrische en Egyptische kunst. Zijn bijzondere materiaalkeuze en het belang dat hij hechtte aan de samenwerking met diverse kunstenaars maken het mogelijk om ook dit ontwerp te plaatsen in de lijn van de functionele Arts & Crafts-beweging, iets dat geldt voor veel ontwerpen die we tot de Amsterdamse School rekenen.
Als Rijksbouwmeester was Crouwel verantwoordelijk voor de ontwerpen van een groot aantal postkantoren en schoolgebouwen. Het bijzondere gebouw van het Anatomisch Instituut van de Rijksveeartsenijkundige Hogeschool heeft, net als Crouwels beroemde postkantoor, veel weg van een tempel.
Uit Crouwels samenwerking met enkele socialistische kunstenaars en zijn goede relatie met Berlage blijken zijn sterke banden met de socialistische beweging. Qua stijl en vormentaal zijn er duidelijke overeenkomsten met het werk van De Bazel. Deze vroegere werkgever van Crouwel had voor delen van het gebouw van de Nederlandsche Handel Maatschappij aan de Vijzelstraat te Amsterdam eveneens de hulp ingeroepen van Van den Eijnde en had hij ook inspiratie opgedaan in het buitenland. Net als De Bazel was Crouwel gefascineerd door de theosofie, en liet hij zich niet alleen beïnvloeden door moderne architectuur uit de Verenigde Staten, maar ook door oude Assyrische en Egyptische kunst. Zijn bijzondere materiaalkeuze en het belang dat hij hechtte aan de samenwerking met diverse kunstenaars maken het mogelijk om ook dit ontwerp te plaatsen in de lijn van de functionele Arts & Crafts-beweging, iets dat geldt voor veel ontwerpen die we tot de Amsterdamse School rekenen.
Als Rijksbouwmeester was Crouwel verantwoordelijk voor de ontwerpen van een groot aantal postkantoren en schoolgebouwen. Het bijzondere gebouw van het Anatomisch Instituut van de Rijksveeartsenijkundige Hogeschool heeft, net als Crouwels beroemde postkantoor, veel weg van een tempel.
BronnenDe (NAi) oeuvrelijst is samengesteld door Veronique Helmink in 1994 en aangevuld door Nicole Sentis in 2009. Veronique Helmink heeft ook in 1994 een biografisch essay geschreven, dit is door Nicole Sentis in 2009 aangevuld en uitgebreid. Het originele essay van Veronique Helmink is in te zien in het archief van BONAS.
Gerelateerde personen
Gerelateerde objecten