Details
Naam
Abel Tasmanstraat 2, Delfzijl
Aantal afbeeldingen: 16
IntroductieDit “landhuisje” is een ontwerp van de lokale architect W.P. Delken.
AdresAbel Tasmanstraat 2
Postcode(s)9934 GR
PlaatsDelfzijl
LandNederland
Vervaardiger W.P. Delken (Architect)
Datum1936
OpdrachtgeverG. Ch. Schmidt
Huidige eigenaarParticuliere eigenaar
Oorspronkelijke functieWoonhuis (vrijstaand)
Huidige functieWoonhuis (vrijstaand)
Type objectGebouw
AchtergrondVanaf 1927 tot ver in de jaren dertig is een groot aantal huizen in Delfzijl Oud-West gebouwd in een expressieve, aan de Amsterdamse School verwante stijl. Aan de M. van Coehoornsingel en het Damsterdiep kwamen de grootste, vrijstaande, huizen te liggen. Het onderhavige pand van 120 m2 is in 1936 als “landhuisje” ontworpen door architect W.P. Delken voor “den weledel. heer G.Ch. Schmidt”. Schmidt betaalde hiervoor 4900 gulden. Het huis heeft de naam Leri Matahari, ofwel ‘Zonneschijn’. Meer informatie over de wijk is te vinden onder het Thema Delfzijl Oud West.
BeschrijvingVeel woningen in Delfzijl Oud-West zijn gebouwd als variaties op een soort catalogushuizen, met individuele trekjes. Van deze villa op de hoek van de Abel Tasmanstraat en de M. van Coehoornsingel bestaat er echter maar één. Wel zijn elementen terug te vinden bij andere huizen, zoals een spits dak met spitse voorgevel en de blokvormige ingang met trappenhuis aan de zijkant. Delken paste ook bij Rijksweg 23 een spitse voorgevel toe.
Kenmerkend voor het in rode handvormsteen opgetrokken huis is het met bitumen beklede bovenste deel van de voorgevel. Dit kraagt een stuk uit boven een uit twee ramen bestaande erker. Het doet denken aan het oorspronkelijke ontwerp van Abel Tasmanplein 2, uit 1928. Vermoedelijk was het oorspronkelijk bedekt met dakpannen. De bouwtekeningen geven hierover geen duidelijkheid, dus een historische foto zou uitsluitsel moeten geven.
De ramen van de erker op de verdieping worden gescheiden door een verticale strook bakstenen. Zij rusten op een witgesausde betonnen plaat, die op zijn beurt wordt gedragen door een bakstenen console. De halfronde voordeur bevindt zich aan de rechter zijkant in een fraai gemetselde boog. Deze bestaat uit paarse bakstenen, gelijk aan het trasraam van het pand.
Kenmerkend voor het in rode handvormsteen opgetrokken huis is het met bitumen beklede bovenste deel van de voorgevel. Dit kraagt een stuk uit boven een uit twee ramen bestaande erker. Het doet denken aan het oorspronkelijke ontwerp van Abel Tasmanplein 2, uit 1928. Vermoedelijk was het oorspronkelijk bedekt met dakpannen. De bouwtekeningen geven hierover geen duidelijkheid, dus een historische foto zou uitsluitsel moeten geven.
De ramen van de erker op de verdieping worden gescheiden door een verticale strook bakstenen. Zij rusten op een witgesausde betonnen plaat, die op zijn beurt wordt gedragen door een bakstenen console. De halfronde voordeur bevindt zich aan de rechter zijkant in een fraai gemetselde boog. Deze bestaat uit paarse bakstenen, gelijk aan het trasraam van het pand.
InterieurHet pand stond enkele jaren geleden te koop. Op de foto’s was te zien dat het interieur is gemoderniseerd. De oorspronkelijke en-suite is niet meer aanwezig. De woonkamer bevat een imposante gemetselde open haard, maar deze komt niet voor op de bouwtekeningen.
Bronnen
Bouwdossier, Archief Delfzijl.
Ingezonden door Gert-Jan Lobbes
Professionele of persoonlijke bandTijdens recent onderzoek van het archief in Delfzijl kon ik informatie over de architect en de opdrachtgever van dit fraaie pand achterhalen.
Gerelateerde objecten