Details
Name
Alphons Boosten
Number of images: 7
IntroductionArchitect Alphons Boosten was vooral in Limburg werkzaam en is bekend van zijn kerkgebouwen.
NameAlphons Jean Nicolas Boosten
BornMaastricht 18-01-1893
DiedUtrecht 02-01-1951
OccupationsArchitect
BiographyAlphons Boosten, zoon van een boekdrukker, volgde in zijn jeugd lessen in bouwkundig tekenen aan het Stadstekeninstituut in Maastricht. Van 1912 tot 1917 vervulde Boosten zijn militaire dienstplicht en studeerde hij bouwkunde aan de School voor Voortgezet en Hoger Bouwkunst-onderwijs te Amsterdam. Tijdens deze periode assisteerde hij ook kort op het Amsterdamse bureau van Jos. Cuypers, de zoon van P.J.H. Cuypers, waarbij hij ook colleges volgde.
In 1920 stichtte hij samen met Jos Ritzen een architectenfirma met vestigingen in Maastricht en Heerlen. (Ritzen werkte in Heerlen, Boosten in Maastricht.) De eerste grote opdracht was die voor de Heilig Hart van Jezuskerk in Maastricht in 1921. Rond diezelfde tijd kreeg het duo opdracht om een nieuwe kerk voor Eygelshoven te ontwerpen. Beide kerken waren zeer omstreden, vooral de Heilig Hartkerk die voor die tijd zeer modern was, zeker voor Limburg waar de neogotiek nog nauwelijks terrein had prijsgegeven. Het duo wist nog een kerkelijke opdracht in de wacht te slepen, voor de vergroting van de kerk van Margraten, maar daarna hield het op. De eigenzinnige stijl die Boosten en Ritzen in hun werk toepasten kon geen genade vinden in de ogen van de conservatieve katholieke clerici, en ondanks de bijval die de architecten kregen van collega's uit de rest van het land, onder andere van de invloedrijke Joseph Cuypers, bleven verdere grote opdrachten uit.
In 1924 vertrok Ritzen naar Antwerpen om daar alsnog een succesvolle carrière als architect te beginnen, en ging Boosten alleen verder. Hij richtte zich op het ontwerpen van kloosters, scholen en huizen, en in Brunssum ontwierp hij een complete wijk. In 1929 kreeg hij eindelijk weer de mogelijkheid een kerkgebouw te ontwerpen. De stijl werd overigens wel grotendeels voorgeschreven maar hij mocht voor de franciscanen te Kerkrade- Bleijerheide een neogotische kapel ontwerpen. Deze opdracht werd kort daarna gevolgd door een ontwerp voor een kerk te Valkenburg-Broekhem. Vanaf dat moment zou Alphons Boosten zich ontwikkelen tot een architect die zich vooral met kerkgebouwen zou bezig houden.
Zijn inspiratie haalde hij uit de romaanse monumenten te Maastricht en de West-Duitse kerkenbouw tijdens het interbellum, maar hij ontwikkelde een geheel eigen stijl. Deze stijl was romaniserend, zijn favoriete materiaal baksteen verwerkt in Vlaams verband en voor de details gebruikte hij beton. Boosten werkte hierbij nauw samen met vooraanstaande Limburgse schilders, beeldhouwers en glazeniers als Charles Eijck, Charles Vos, Henri Jonas en vele anderen.
Na de Tweede Wereldoorlog, toen in Limburg veel verwoeste kerken moesten worden vervangen, werd Boosten de meest succesvolle kerkenarchitect van Limburg. Hij was in 1948 een van de grondleggers van de Jan van Eijck Academie te Maastricht. Boosten, die getrouwd was en twee kinderen had, overleed op 2 januari 1951 tijdens een operatie. In de jaren daarna werd nog een aantal van zijn ontwerpen gebouwd door andere architecten, waaronder Boostens zoon Theo, die later ook zelf enkele kerken zou ontwerpen. Het architectenbureau Boosten bestaat nog steeds, nu onder de naam Boosten-Rats.
Sinds 2000 heeft het Stadsarchief (tegenwoordig Rijckheyt) te Heerlen het archief Boosten in bewaring. Dit archief omvat tekeningen, foto's, correspondentie, boeken, tijdschriften en schriften met collegedictaten van bekende architecten en docenten van deze Maastrichtse architect en zijn zoon Theo Boosten, eveneens architect, die het bureau van zijn vader voortzette.
In 1920 stichtte hij samen met Jos Ritzen een architectenfirma met vestigingen in Maastricht en Heerlen. (Ritzen werkte in Heerlen, Boosten in Maastricht.) De eerste grote opdracht was die voor de Heilig Hart van Jezuskerk in Maastricht in 1921. Rond diezelfde tijd kreeg het duo opdracht om een nieuwe kerk voor Eygelshoven te ontwerpen. Beide kerken waren zeer omstreden, vooral de Heilig Hartkerk die voor die tijd zeer modern was, zeker voor Limburg waar de neogotiek nog nauwelijks terrein had prijsgegeven. Het duo wist nog een kerkelijke opdracht in de wacht te slepen, voor de vergroting van de kerk van Margraten, maar daarna hield het op. De eigenzinnige stijl die Boosten en Ritzen in hun werk toepasten kon geen genade vinden in de ogen van de conservatieve katholieke clerici, en ondanks de bijval die de architecten kregen van collega's uit de rest van het land, onder andere van de invloedrijke Joseph Cuypers, bleven verdere grote opdrachten uit.
In 1924 vertrok Ritzen naar Antwerpen om daar alsnog een succesvolle carrière als architect te beginnen, en ging Boosten alleen verder. Hij richtte zich op het ontwerpen van kloosters, scholen en huizen, en in Brunssum ontwierp hij een complete wijk. In 1929 kreeg hij eindelijk weer de mogelijkheid een kerkgebouw te ontwerpen. De stijl werd overigens wel grotendeels voorgeschreven maar hij mocht voor de franciscanen te Kerkrade- Bleijerheide een neogotische kapel ontwerpen. Deze opdracht werd kort daarna gevolgd door een ontwerp voor een kerk te Valkenburg-Broekhem. Vanaf dat moment zou Alphons Boosten zich ontwikkelen tot een architect die zich vooral met kerkgebouwen zou bezig houden.
Zijn inspiratie haalde hij uit de romaanse monumenten te Maastricht en de West-Duitse kerkenbouw tijdens het interbellum, maar hij ontwikkelde een geheel eigen stijl. Deze stijl was romaniserend, zijn favoriete materiaal baksteen verwerkt in Vlaams verband en voor de details gebruikte hij beton. Boosten werkte hierbij nauw samen met vooraanstaande Limburgse schilders, beeldhouwers en glazeniers als Charles Eijck, Charles Vos, Henri Jonas en vele anderen.
Na de Tweede Wereldoorlog, toen in Limburg veel verwoeste kerken moesten worden vervangen, werd Boosten de meest succesvolle kerkenarchitect van Limburg. Hij was in 1948 een van de grondleggers van de Jan van Eijck Academie te Maastricht. Boosten, die getrouwd was en twee kinderen had, overleed op 2 januari 1951 tijdens een operatie. In de jaren daarna werd nog een aantal van zijn ontwerpen gebouwd door andere architecten, waaronder Boostens zoon Theo, die later ook zelf enkele kerken zou ontwerpen. Het architectenbureau Boosten bestaat nog steeds, nu onder de naam Boosten-Rats.
Sinds 2000 heeft het Stadsarchief (tegenwoordig Rijckheyt) te Heerlen het archief Boosten in bewaring. Dit archief omvat tekeningen, foto's, correspondentie, boeken, tijdschriften en schriften met collegedictaten van bekende architecten en docenten van deze Maastrichtse architect en zijn zoon Theo Boosten, eveneens architect, die het bureau van zijn vader voortzette.
SourcesPiet Mertens, Lidwien Schiphorst, Alphons Boosten (1893-1951), architect (SUN 2007).
Lidwien Schiphorst, A.J.N. Boosten (1893-1951). Expressief vernieuwer van het katholieke bouwen (BONAS 2006).
Lidwien Schiphorst, A.J.N. Boosten (1893-1951). Expressief vernieuwer van het katholieke bouwen (BONAS 2006).
Links
Related people
Related objects