Details
Name
Warenhuis 'In den Knollentuin', tuindorp Heijplaat, Rotterdam
Number of images: 2
IntroductionIn het 'ensemble' Heijplaat: het warenhuis.
AddressVestaplein 14C
Postal code(s)3089 RK
PlaceRotterdam
CountryNederland
Creator Herman Baanders (Architect)
Jan Baanders Sr. (Architect)
Jan Baanders Sr. (Architect)
Production date1914 - 1918
Current conditionGerealiseerd
Original usageWarenhuis
Object typeGeen beschermde status, Gebouw
BackgroundIn 1902 begon de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij met het onderhoud en later de nieuwbouw van schepen. In 1913 besloot de gemeente een gedeelte van haar grond ter beschikking te stellen aan het bedrijf. Directeur M.G. de Gelder wilde hier naar Engels model een tuindorp bouwen voor zijn arbeiders. De wijk met aanvankelijk ongeveer 400 arbeiderswoningen op een L-vormig terrein werd tussen 1914 en 1918 gebouwd naar ontwerp van de Amsterdamse architect H.A.J. Baanders. Verder bevatte de wijk 28 woningen voor employés.
De vrijstaande woningen voor het kantoorpersoneel aan de Courzandseweg heetten in de volksmond het Gouden Randje. Ondanks deze standsverschillen betekende het Tuindorp een geweldige verbetering voor de arbeiders die uit onhygiënische rug-aan-rug- en alkoofwoningen kwamen. De straten in Heijplaat zijn genoemd naar bij de RDM gebouwde schepen.
Heijplaat is een echt tuindorp, met laagbouw met hoge punt- en zadeldaken, dakkapellen en poorten in een pittoreske architectuur met veel groen. De rust contrasteerde aangenaam met de bedrijvigheid van de scheepswerf. Helemaal filantropisch was een dergelijk fabrieksdorp natuurlijk niet. De arbeiders waren snel oproepbaar bij noodreparaties aan schepen, waren minder snel ziek door de gezonde woonomgeving en konden hun loon niet verbrassen want alcohol werd hier niet geschonken.
Samuel de Clercq volgde Baanders op als huisarchitect van de RDM en breidde het dorp in de jaren 20 uit met nog eens 180 woningen en o.a. drie kerken, voor elke gezindte één. De Clercq bleef daarbij trouw aan de eerder door Baanders gehanteerde stijl. Behalve woningen bevatte de wijk een aantal voorzieningen, waaronder een warenhuis van drie verdiepingen.
De vrijstaande woningen voor het kantoorpersoneel aan de Courzandseweg heetten in de volksmond het Gouden Randje. Ondanks deze standsverschillen betekende het Tuindorp een geweldige verbetering voor de arbeiders die uit onhygiënische rug-aan-rug- en alkoofwoningen kwamen. De straten in Heijplaat zijn genoemd naar bij de RDM gebouwde schepen.
Heijplaat is een echt tuindorp, met laagbouw met hoge punt- en zadeldaken, dakkapellen en poorten in een pittoreske architectuur met veel groen. De rust contrasteerde aangenaam met de bedrijvigheid van de scheepswerf. Helemaal filantropisch was een dergelijk fabrieksdorp natuurlijk niet. De arbeiders waren snel oproepbaar bij noodreparaties aan schepen, waren minder snel ziek door de gezonde woonomgeving en konden hun loon niet verbrassen want alcohol werd hier niet geschonken.
Samuel de Clercq volgde Baanders op als huisarchitect van de RDM en breidde het dorp in de jaren 20 uit met nog eens 180 woningen en o.a. drie kerken, voor elke gezindte één. De Clercq bleef daarbij trouw aan de eerder door Baanders gehanteerde stijl. Behalve woningen bevatte de wijk een aantal voorzieningen, waaronder een warenhuis van drie verdiepingen.
DescriptionHet enige karakteristieke onderdeel is de boegvormige basis van de beide erkers. De originele ramen met roeden gaven het gebouw destijds nog wat meer karakter.
Submitted by Ron Conijn
Professional or personal relationHeijplaat was een verrassende ontdekking na een bezoek aan het quarantaineterrein.
Related objects