Details
Naam
H.E. Schulte
Aantal afbeeldingen: 53
NaamHeinrich Eduard Schulte
GeborenAmsterdam 01-06-1906
Gestorven15-11-1967
Beroep(en)Architect
BiografieH.E. Schulte is tot 13 nov. 1967 aktief geweest als architect in Utrecht. In Amsterdam wonend vertrok hij op ongeveer 16-jarige leeftijd van school. Na faillissement van zijn vaders bedrijf gaat hij 1923 van de St. Ignatius-HBS als volontair op het architectenbureau Rood werken. Hierna gaat hij bij Herman van der Bijl (zoon van Gemeenteopzichter Leo van der Bijl) in Amstelveen werken. Van het werken op beide bureaus is weinig bekend; wellicht is het architectenbureau Rood dè Van Rood, architect van bedrijfsgebouwen en elektriciteitscentrales. In 1924 gaat hij naar de Industrieschool te Amsterdam en volgt daar de 1e en 2e klasse en de 1e en 2e vervolg-klasse. De oudste tekening die nog bestaat is een ontwerp voor een woonhuis met magazijn van 28 juni 1925. Hij gaat later op het bureau van Piet Kramer werken. In 1928 gaat hij voor dat bureau zelfs naar Londen.
Hierna ging hij naar de op wat in die tijd een haard van de Amsterdamse School werd genoemd: het Hooger Bouwkunst Onderricht. In het eerste jaar is onder leiding van Jan de Meyer en Nico Lansdorp gewerkt aan een drietal projekten: "ontwerp winkelhuis verbouwing", een "recreatiezaal" beiden onder leiding van De Meyer en een "plan voor 6 woningen" onder leiding van Lansdorp. Allemaal in de stijl van de Amsterdamse School. Bij al deze opdrachten ligt het accent op de architectonische (teken)vaardigheid, bouwkundige detaillering komt niet aan de orde.
Kort na zijn diplomering ontwierp hij twee woningen in de stijl van het Nieuwe Bouwen. Toonde hij daarmee zijn verlangen aan uit de romantische invloedssfeer te geraken onder invloed van zijn afstudeermentor L.C. van der Vlugt?
Kort daarna vertrok hij naar Utrecht waar hij in dienst trad van de Proviciale Utrechtse Electriciteits Maatschappij (PUEM). Zijn eerste ontwerpen daar waren toch nog geïnspireerd op de Amsterdamse School, later schakelde hij moeiteloos tussen verschillende architectuurstijlen. Dit laatste kwam vooral van pas bij het ontwerpen van transformatorhuisjes, die vooral niet mochten opvallen in hun omgeving. Zijn ontwerpen voor schakelstations waren eerst gebaseerd op baksteenarchitectuur, later werd het een betonskelet met baksteenvullingen, soms met versieringen in het metselverband. In zijn laatste schakelstations gebruikte hij 'zelfs' staalconstructies met gevelplaten met een metalen damwandprofiel.
Bij het ontwerpen van (vakantie)woningen ging zijn voorkeur naar (witte) B2-betonblokken en platte daken, hetgeen hem in Loosdrecht door de welstandscommissie niet in dank werd afgenomen. Een lessenaarsdak kon nog net, maar wel met rode baksteengevels!
Na zijn overlijden heb ik zijn oude archief altijd zorgvuldig bewaard met de gedachte daar ooit een aardig boek(je) over te (laten) schrijven. Naarmate de tijd verstrijkt blijkt dat ik zijn archief nergens onder kan brengen. Om het werk niet verloren te laten gaan heb ik daar nu een wat dikker boek van samengesteld.
Hierna ging hij naar de op wat in die tijd een haard van de Amsterdamse School werd genoemd: het Hooger Bouwkunst Onderricht. In het eerste jaar is onder leiding van Jan de Meyer en Nico Lansdorp gewerkt aan een drietal projekten: "ontwerp winkelhuis verbouwing", een "recreatiezaal" beiden onder leiding van De Meyer en een "plan voor 6 woningen" onder leiding van Lansdorp. Allemaal in de stijl van de Amsterdamse School. Bij al deze opdrachten ligt het accent op de architectonische (teken)vaardigheid, bouwkundige detaillering komt niet aan de orde.
Kort na zijn diplomering ontwierp hij twee woningen in de stijl van het Nieuwe Bouwen. Toonde hij daarmee zijn verlangen aan uit de romantische invloedssfeer te geraken onder invloed van zijn afstudeermentor L.C. van der Vlugt?
Kort daarna vertrok hij naar Utrecht waar hij in dienst trad van de Proviciale Utrechtse Electriciteits Maatschappij (PUEM). Zijn eerste ontwerpen daar waren toch nog geïnspireerd op de Amsterdamse School, later schakelde hij moeiteloos tussen verschillende architectuurstijlen. Dit laatste kwam vooral van pas bij het ontwerpen van transformatorhuisjes, die vooral niet mochten opvallen in hun omgeving. Zijn ontwerpen voor schakelstations waren eerst gebaseerd op baksteenarchitectuur, later werd het een betonskelet met baksteenvullingen, soms met versieringen in het metselverband. In zijn laatste schakelstations gebruikte hij 'zelfs' staalconstructies met gevelplaten met een metalen damwandprofiel.
Bij het ontwerpen van (vakantie)woningen ging zijn voorkeur naar (witte) B2-betonblokken en platte daken, hetgeen hem in Loosdrecht door de welstandscommissie niet in dank werd afgenomen. Een lessenaarsdak kon nog net, maar wel met rode baksteengevels!
Na zijn overlijden heb ik zijn oude archief altijd zorgvuldig bewaard met de gedachte daar ooit een aardig boek(je) over te (laten) schrijven. Naarmate de tijd verstrijkt blijkt dat ik zijn archief nergens onder kan brengen. Om het werk niet verloren te laten gaan heb ik daar nu een wat dikker boek van samengesteld.
BronnenEd. Schulte, H.E. Schulte Architect HBO-BNA 1907-1967 (2020).
Links
Gerelateerde personen
Gerelateerde objecten