Details
Naam
Etagehuis Parkwijk, Amsterdam
.jpg&width=650&height=650&imageformat=jpg)
Aantal afbeeldingen: 28
IntroductieNieuw: interieurfoto's van een van de stijlvolle appartementencomplexen van de hand van architect Warners.
AdresWaldeck Pyrmontlaan 20
Postcode(s)1075 BX
PlaatsAmsterdam
LandNederland
Vervaardiger F.A. Warners (Architect)
Datum1922 - 1923
Huidige staatGerealiseerd
Huidige eigenaarParticuliere eigenaar
Oorspronkelijke functieEtagewoningen / appartementen
Huidige functieEtagewoningen / appartementen
Type objectGebouw
AchtergrondOp 15 december 1922 wordt een vergunning verleend aan de N.V. Amsterdamsche Mij. tot Exploitatie van Etagewoningen (AMEE), als eigenares van een terrein gelegen aan de Waldeck Pyrmontlaan, voor het oprichten van een perceel met bestemming daarvan tot zeventien woningen. Parkwijk zou het enige vrijstaande 'flatgebouw' worden dat Warners heeft gebouwd. Behalve voor het exterieur, heeft Warners ook ontwerpen voor het interieur gemaakt.
Er zijn tekeningen bewaard gebleven van gemeenschappelijke ruimten zoals de 'hall', de entree en het trappenhuis, maar tevens heeft Warners enkele (delen van) appartementen ontworpen, zoals een hall, entree en werkkamer voor mr. Kleiweg de Zwaan en een haard voor mr. Hendriks. Eind 1939 wordt er met het oog op dreigende luchtaanvallen op verzoek van de bewoners een schuilkelder in het gebouw gerealiseerd. De schuilkelder wordt in het souterrain aan de achtergevel aan de Saxen Weimarlaan gebouwd.
Er zijn tekeningen bewaard gebleven van gemeenschappelijke ruimten zoals de 'hall', de entree en het trappenhuis, maar tevens heeft Warners enkele (delen van) appartementen ontworpen, zoals een hall, entree en werkkamer voor mr. Kleiweg de Zwaan en een haard voor mr. Hendriks. Eind 1939 wordt er met het oog op dreigende luchtaanvallen op verzoek van de bewoners een schuilkelder in het gebouw gerealiseerd. De schuilkelder wordt in het souterrain aan de achtergevel aan de Saxen Weimarlaan gebouwd.
BeschrijvingHet gebouw ligt tussen de Waldeck Pyrmontlaan (voorgevel) en de Saxen Weimarlaan (achtergevel) in het zogeheten Willemspark. Het omvat zestien etagewoningen, verdeeld over vier verdiepingen. In het souterrain zijn een conciërgewoning, kelders, een rijwielbergplaats en een garage voor vier auto's ondergebracht.
De voorgevel van Parkwijk bestaat uit één massief middenblok, onderbroken door een opvallende ingangspartij, en twee verlaagde zijblokken. Boven de voordeur in schitterende Amsterdamse School-letters het woord 'Parkwijk'. Het uit gele bakstenen opgetrokken geheel is gebouwd op een roodroze plint die het souterrain beslaat en bij het middendeel hoger opgetrokken is, waardoor het een overgang vormt met de entree. De ramen in de verschillende blokken bevinden zich op dezelfde middenlijnen, maar zijn op een andere manier vormgegeven. Het middendeel kent grotere raampartijen waarbij er, behalve boven de ingangspartij, een verticale roedeverdeling is toegepast. In de linker en rechter gevelpartijen zijn kleinere vensters geplaatst met horizontale roeden. De gevel aan de Saxen Weimarlaan wordt zelden afgebeeld. Ook deze kent een middendeel en twee zijdelen, echter in gelijke hoogte. Aan deze kant bevinden zich langwerpige kozijnen, die regelmatig over de gevel zijn verdeeld. De overgang naar de zijdelen wordt gevormd door kleine golf.
De voorgevel van Parkwijk bestaat uit één massief middenblok, onderbroken door een opvallende ingangspartij, en twee verlaagde zijblokken. Boven de voordeur in schitterende Amsterdamse School-letters het woord 'Parkwijk'. Het uit gele bakstenen opgetrokken geheel is gebouwd op een roodroze plint die het souterrain beslaat en bij het middendeel hoger opgetrokken is, waardoor het een overgang vormt met de entree. De ramen in de verschillende blokken bevinden zich op dezelfde middenlijnen, maar zijn op een andere manier vormgegeven. Het middendeel kent grotere raampartijen waarbij er, behalve boven de ingangspartij, een verticale roedeverdeling is toegepast. In de linker en rechter gevelpartijen zijn kleinere vensters geplaatst met horizontale roeden. De gevel aan de Saxen Weimarlaan wordt zelden afgebeeld. Ook deze kent een middendeel en twee zijdelen, echter in gelijke hoogte. Aan deze kant bevinden zich langwerpige kozijnen, die regelmatig over de gevel zijn verdeeld. De overgang naar de zijdelen wordt gevormd door kleine golf.
InterieurHet 'flatgebouw' werd voorzien van de modernste gemakken, zoals elektrisch licht en personen- en goederenliften. In de gemeenschappelijke ruimten treffen we elementen die ook in andere gebouwen van Warners zijn aangebracht. Het gaat om zorgvuldig bewerkte houten lambriseringen, vloertegeltjes (krakelingen en kleine vierkante) in verschillende patronen, evenals grijszwart natuurstenen trappen. Er zijn veel overeenkomsten met het interieur van etagehuis Oldenhoeck in Amsterdam.
Uniek voor Parkwijk zijn de hoogglanstegels (groen in diverse schakeringen en zwart) op de wanden van de entree en de beide lantaarns die aan gietijzeren draden in de entree hangen, bekroond door een gietijzeren ornament. Links van het centrum van het gebouw ligt het trappenhuis. Een lichtschacht naast de trap voorziet deze van daglicht. De zeer ruime overlopen waarop de trappen uitkomen worden aan de andere zijde eveneens via een lichtschacht van daglicht voorzien. Per verdieping is sprake van vier appartementen, twee aan de voorzijde, twee aan de achterzijde. De appartementen zijn zoals gebruikelijk bij Warners zeer ruim met zeven tot tien kamers en een oppervlakte tussen de 180 en 240 m2. Appartementen op de beletage hebben zelfs een inwendige trap naar het souterrain met tuin aan de zijkant. Hier en daar is in de appartementen sprake van gekleurde glas-in-loodraampjes aan de kant van de lichtschachten. De oude lift is nog in tact. Opvallend zijn verder de postvakjes achter de voordeur, van bloedrode metalen deurtjes voorzien.
Uniek voor Parkwijk zijn de hoogglanstegels (groen in diverse schakeringen en zwart) op de wanden van de entree en de beide lantaarns die aan gietijzeren draden in de entree hangen, bekroond door een gietijzeren ornament. Links van het centrum van het gebouw ligt het trappenhuis. Een lichtschacht naast de trap voorziet deze van daglicht. De zeer ruime overlopen waarop de trappen uitkomen worden aan de andere zijde eveneens via een lichtschacht van daglicht voorzien. Per verdieping is sprake van vier appartementen, twee aan de voorzijde, twee aan de achterzijde. De appartementen zijn zoals gebruikelijk bij Warners zeer ruim met zeven tot tien kamers en een oppervlakte tussen de 180 en 240 m2. Appartementen op de beletage hebben zelfs een inwendige trap naar het souterrain met tuin aan de zijkant. Hier en daar is in de appartementen sprake van gekleurde glas-in-loodraampjes aan de kant van de lichtschachten. De oude lift is nog in tact. Opvallend zijn verder de postvakjes achter de voordeur, van bloedrode metalen deurtjes voorzien.
Recente ontwikkelingenBeneden woont zoals vroeger de huismeester. In tegenstelling tot de verwachting gaat het niet om koopappartementen, maar worden zij verhuurd. Een enkele keer is een interieur op Funda te zien.
Bronnen
Annet Pasveer, F. A. Warners (1888-1952); pionier van het etagehuis, (Bonas Rotterdam, 2004).
Annet Pasveer, F.A. Warners - Architect (Architectura et Natura, 2017)
Ingezonden door Gert-Jan Lobbes
Professionele of persoonlijke bandStijlvol pand in de mooiste wijk van Amsterdam. Het interieur staat niet afgebeeld in het prachtige boek van Annet Pasveer.
Gerelateerde objecten