Details
Naam
Etagehuis Oldenhoeck
Aantal afbeeldingen: 34
IntroductieMet eigen tennisveld! En inwonende huismeester! In Amsterdam!
AdresJacob Obrechtstraat 67, 1071 KJ
Postcode(s)1071 KJ
PlaatsAmsterdam
LandNederland
Vervaardiger F.A. Warners (Architect)
Datum1924 - 1926
Huidige staatDeels of volledig gerenoveerd
OpdrachtgeverN.V. Amsterdamsche Mij. tot Exploitatie van Etagewoningen
mr. De Vlaming (Woning 2); dhr. E.M. Jaarsma (Woning 3)
mr. De Vlaming (Woning 2); dhr. E.M. Jaarsma (Woning 3)
Huidige eigenaarMeerdere particuliere eigenaren
Oorspronkelijke functieEtagewoningen / appartementen
Huidige functieEtagewoningen / appartementen
Type objectGeen beschermde status, Gebouw
AchtergrondArchitect Philip Warners hield van beschaafde conversaties in een stijlvolle omgeving. Bouwen voor de betere kringen was dan ook zijn specialisme. Vooral maakte hij naam als schepper van het ‘etagehuis’: het eerste luxe appartementsgebouw. Destijds een nouveauté.
In 1924 wordt een vergunning verkregen tot het oprichten van een perceel met bestemming daarvan tot negen woningen, kantoorlokalen, een atelier en een garage aan de Jacob Obrechtstraat te Amsterdam. De vierde en een deel van de vijfde etage van het gebouw worden lange tijd gebruikt door het hoofd van de Rijksgebouwendienst. In 1926 wordt een vergunning verkregen tot de aanleg van een tennisveld, dat alleen toegankelijk is voor de bewoners en dat nog altijd aanwezig is. Het huis heeft nog altijd een (inwonende!) huismeester.
In 1924 wordt een vergunning verkregen tot het oprichten van een perceel met bestemming daarvan tot negen woningen, kantoorlokalen, een atelier en een garage aan de Jacob Obrechtstraat te Amsterdam. De vierde en een deel van de vijfde etage van het gebouw worden lange tijd gebruikt door het hoofd van de Rijksgebouwendienst. In 1926 wordt een vergunning verkregen tot de aanleg van een tennisveld, dat alleen toegankelijk is voor de bewoners en dat nog altijd aanwezig is. Het huis heeft nog altijd een (inwonende!) huismeester.
BeschrijvingWe zien een statige langwerpige gevel van geelbruine baksteen, volmaakt symmetrisch van opzet met links en rechts een uitkragend deel boven een erker, die op de beletage is gelegen. Op de begane grond is onder meer een garage en wordt niet gewoond, men woont hier op de beletage of hoger. De ingangspartij ligt iets verdiept precies in het midden van de gevel en wordt geaccentueerd door halfronde raampartijen met langwerpige laddervensters. Boven de deur met gietijzeren versieringen (helaas tegenwoordig met een zeer moderne en uit de toon vallende aluminium handgreep) zien we in karakteristieke letters die aansluiten op de versiering van de deuren de naam van het etagehuis, Oldenhoeck.
InterieurHet boekje Amsterdamse interieurs van de hand van Barbara Laan en Alexander Westra geeft een uitgebreide beschrijving van het interieur, waarvan hier een weergave volgt. De interieurfoto's van Jan van Galen zijn ook uit die uitgave afkomstig.
Oldenhoeck bestaat uit veertien appartementen, ondergebracht in zeven bouwlagen. De appartementen hebben gemiddeld genomen zeven à acht ruime kamers en meten ruim boven de 200 m2. Het gemeenschappelijke entreegebied bevindt zich in het hart van het gebouw. Vanuit de ruime vestibule met rechts de portierswoning, leidt een marmeren trap naar de centrale, nagenoeg vierkante hal. Deze hal ontsluit twee woningen aan weerszijden, evenals het trappenhuis aan de achtergevel. De lift zit links met er tegenover een berging. De interieurafwerking van hal en trappenhuis is rijk gedetailleerd en herhaalt zich op alle verdiepingen. De vloer is steeds voorzien van hol en bol gebogen "krakelingtegels" in een patroon van wit en zwart. Ook ruimtelijk keert het hol-bolmotief terug: de wanden zijn voorzien van een eigenzinnige bekleding van holgebogen planken die samen aan de boven- en onderkant een golvende rand vormen. Ook het halfronde trappenhuis is voorzien van deze manshoge betimmering.
Warners besteedde veel aandacht aan de indeling van de plattegronden. Als structurerend principe paste hij een corridor toe in het verlengde van de voordeur van de woningen en parallel aan de straat. De vertrekken plaatste hij dwars op de corridor, aan weerszijden en op kop. De foto's van Jan van Galen van het (bewoonde) appartement bij deze bijdrage tonen woning 3. Hier staat de gang halverwege in open verbinding met een ruime eetkamer met een groot raam in de achtergevel. Twee vierkante kolommen scheiden de kamer van het verkeersgebied. Direct na binnenkomst bevindt zich rechts het dienstgedeelte met bodekamer, de keuken en de berging. Links en rechts van het tweede stukje gang liggen de woonvertrekken en achterin de slaapkamers, met daartussenin de badkamer en wc.
Behalve het exterieur, de gemeenschappelijke delen en de indeling van de appartementen, ontwierp Warners voor de meeste woningen ook het interieur. In de hier afgebeelde woning 3 bestaat de parketvloer in de gang en de eetkamer uit een patroon van zwart omrande vierkanten die elk zijn opgebouwd uit vier kleinere vierkantjes van twee aan twee geschakelde blokjes. Het vierkant is ook als grondvorm gebruikt voor de paneelverdeling van de hoge wandbetimmering waar de panelen zijn gevat tussen brede stroken, die op hun beurt worden herhaald in het stucplafond.
De zwart-wit foto bij deze bijdrage toont woning 6. We zien de huiskamer aan de voorgevel. Het parket, de haardpartij, de boekenkast en een van de stoelen bleven bewaard. Aan de vormgeving met hol en bol gebogen elementen, kralen en robbellijstjes is te zien dat alle interieurelementen, inclusief de losse inrichting, in zorgvuldige samenhang zijn bedacht. Kenmerkend is het contrast tussen de donkere zone van de vloer en de wandafwerking tot tweederde van de hoogte van het vertrek en de lichtere zone van het bovenste deel van de wand en het plafond. Ongeschilderd hout in warme tinten waaronder ook tropische houtsoorten en zwart gebeitste imitaties, zijn karakteristiek voor het materiaalgebruik in de woonvertrekken en de gangen. Op de foto is verder te zien dat de wanden van de huiskamer een behoorlijk druk patroon hadden. Voor de 'natte' ruimtes zoals badkamer, keuken en wc gebruikte Warners wit en zwart marmer en tegels. De wanden zijn in die vertrekken soberder afgewerkt. De vormgeving van onder meer de badkamer en de keuken, maar ook de parketvloer, is goed te zien op de foto's van de woning op de eerste verdieping, die ten tijde van het schrijven van deze bijdrage te koop stond. De kleur wit van het houtwerk langs de wanden is echter zeker van later datum en het behang vermoedelijk ook. Voor wie meer informatie zoekt: op de website van Het Nieuwe Instituut is vrij nauwkeurig te lezen welke onderdelen Warners voor welke woningen ontwierp.
In veel van de woningen verzorgde Warners de stofferingen en het behang, dat hij soms ook zelf ontwierp. Er zijn van Warners prachtige ontwerptekeningen voor wanden bewaard gebleven met zeer kleurrijke en gevarieerde patronen: horizontaal gestreept in paars, groen en rood bijvoorbeeld. Of gebloemd op een rode achtergrond. Een tekening van het interieur van Westhove geeft een goed beeld. Verder ontwierp Warners diverse meubels, waaronder rooktafeltjes, tafels met stoelen, dressoirs, kapstokken, canapés, schrijfbureaus en diverse meubelen voor de slaapkamers, waaronder bedden met nachtkastjes, kasten, kaptafels en radiatorkasten. In het archief van het Het Nieuwe Instituut bevindt zich nog een groot aantal ontwerpen waarvan niet bekend is voor welke woning ze bedoeld waren. Warners liet zijn meubels uitvoeren bij de Amsterdamse firma H.F. Jansen en Zn, waar ook zijn vriend Piet Kramers zijn meubels liet uitvoeren.
Oldenhoeck bestaat uit veertien appartementen, ondergebracht in zeven bouwlagen. De appartementen hebben gemiddeld genomen zeven à acht ruime kamers en meten ruim boven de 200 m2. Het gemeenschappelijke entreegebied bevindt zich in het hart van het gebouw. Vanuit de ruime vestibule met rechts de portierswoning, leidt een marmeren trap naar de centrale, nagenoeg vierkante hal. Deze hal ontsluit twee woningen aan weerszijden, evenals het trappenhuis aan de achtergevel. De lift zit links met er tegenover een berging. De interieurafwerking van hal en trappenhuis is rijk gedetailleerd en herhaalt zich op alle verdiepingen. De vloer is steeds voorzien van hol en bol gebogen "krakelingtegels" in een patroon van wit en zwart. Ook ruimtelijk keert het hol-bolmotief terug: de wanden zijn voorzien van een eigenzinnige bekleding van holgebogen planken die samen aan de boven- en onderkant een golvende rand vormen. Ook het halfronde trappenhuis is voorzien van deze manshoge betimmering.
Warners besteedde veel aandacht aan de indeling van de plattegronden. Als structurerend principe paste hij een corridor toe in het verlengde van de voordeur van de woningen en parallel aan de straat. De vertrekken plaatste hij dwars op de corridor, aan weerszijden en op kop. De foto's van Jan van Galen van het (bewoonde) appartement bij deze bijdrage tonen woning 3. Hier staat de gang halverwege in open verbinding met een ruime eetkamer met een groot raam in de achtergevel. Twee vierkante kolommen scheiden de kamer van het verkeersgebied. Direct na binnenkomst bevindt zich rechts het dienstgedeelte met bodekamer, de keuken en de berging. Links en rechts van het tweede stukje gang liggen de woonvertrekken en achterin de slaapkamers, met daartussenin de badkamer en wc.
Behalve het exterieur, de gemeenschappelijke delen en de indeling van de appartementen, ontwierp Warners voor de meeste woningen ook het interieur. In de hier afgebeelde woning 3 bestaat de parketvloer in de gang en de eetkamer uit een patroon van zwart omrande vierkanten die elk zijn opgebouwd uit vier kleinere vierkantjes van twee aan twee geschakelde blokjes. Het vierkant is ook als grondvorm gebruikt voor de paneelverdeling van de hoge wandbetimmering waar de panelen zijn gevat tussen brede stroken, die op hun beurt worden herhaald in het stucplafond.
De zwart-wit foto bij deze bijdrage toont woning 6. We zien de huiskamer aan de voorgevel. Het parket, de haardpartij, de boekenkast en een van de stoelen bleven bewaard. Aan de vormgeving met hol en bol gebogen elementen, kralen en robbellijstjes is te zien dat alle interieurelementen, inclusief de losse inrichting, in zorgvuldige samenhang zijn bedacht. Kenmerkend is het contrast tussen de donkere zone van de vloer en de wandafwerking tot tweederde van de hoogte van het vertrek en de lichtere zone van het bovenste deel van de wand en het plafond. Ongeschilderd hout in warme tinten waaronder ook tropische houtsoorten en zwart gebeitste imitaties, zijn karakteristiek voor het materiaalgebruik in de woonvertrekken en de gangen. Op de foto is verder te zien dat de wanden van de huiskamer een behoorlijk druk patroon hadden. Voor de 'natte' ruimtes zoals badkamer, keuken en wc gebruikte Warners wit en zwart marmer en tegels. De wanden zijn in die vertrekken soberder afgewerkt. De vormgeving van onder meer de badkamer en de keuken, maar ook de parketvloer, is goed te zien op de foto's van de woning op de eerste verdieping, die ten tijde van het schrijven van deze bijdrage te koop stond. De kleur wit van het houtwerk langs de wanden is echter zeker van later datum en het behang vermoedelijk ook. Voor wie meer informatie zoekt: op de website van Het Nieuwe Instituut is vrij nauwkeurig te lezen welke onderdelen Warners voor welke woningen ontwierp.
In veel van de woningen verzorgde Warners de stofferingen en het behang, dat hij soms ook zelf ontwierp. Er zijn van Warners prachtige ontwerptekeningen voor wanden bewaard gebleven met zeer kleurrijke en gevarieerde patronen: horizontaal gestreept in paars, groen en rood bijvoorbeeld. Of gebloemd op een rode achtergrond. Een tekening van het interieur van Westhove geeft een goed beeld. Verder ontwierp Warners diverse meubels, waaronder rooktafeltjes, tafels met stoelen, dressoirs, kapstokken, canapés, schrijfbureaus en diverse meubelen voor de slaapkamers, waaronder bedden met nachtkastjes, kasten, kaptafels en radiatorkasten. In het archief van het Het Nieuwe Instituut bevindt zich nog een groot aantal ontwerpen waarvan niet bekend is voor welke woning ze bedoeld waren. Warners liet zijn meubels uitvoeren bij de Amsterdamse firma H.F. Jansen en Zn, waar ook zijn vriend Piet Kramers zijn meubels liet uitvoeren.
Bronnen
B. Laan, Amsterdamse interieurs. Huizenportretten 1875-1945 (Amsterdam, 2009).
Links
Ingezonden door Gert-Jan Lobbes
Professionele of persoonlijke bandEen stijlvol étagehuis van Warners in verstrakte Amsterdamse School-stijl. Ik ben verbaasd dat de omliggende woningen van Van der Meij wel (gemeentelijke) monumenten zijn en dit pand niet. Behalve het exterieur verdient ook het interieur van zowel de gemeenschappelijke als de particuliere delen bescherming. Kijkt u nog eens goed naar de foto's van Funda - deze woning zal na verkoop vermoedelijk onherkenbaar verbouwd worden.
Gerelateerde objecten