Details
Naam
Gebouw Atlanta, Stadhouderskade
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
Aantal afbeeldingen: 12
IntroductieIn combinatie met het naastgelegen voormalig Centraal Gebouw van de AMVJ vormt het een imposant geheel. De kleuren baksteen en ook het beeldhouwwerk vormen een mooi geheel. De toren steekt als een speer boven het blok uit.
AdresStadhouderskade 5-6 5
Postcode(s)1054 ES
PlaatsAmsterdam
LandNederland
Vervaardiger F.A. Warners (Architect)
Louis van der Noordaa (Kunstenaar)
Louis van der Noordaa (Kunstenaar)
Datum1927 - 1928
Huidige staatDeels uitgebreid of vernieuwd (nieuwbouw)
Huidige eigenaarTommy Hilfiger
Oorspronkelijke functieKantoorgebouw
Huidige functieKantoorgebouw
Type objectGemeentelijk monument, Gebouw
Monumentnummer224005
AchtergrondHet ontwerp van Gebouw Atlanta ontstond in 1926-1927 op enigszins merkwaardige wijze. Het terrein aan het Leidsebosje te Amsterdam was van de N.V. 'Atlanta', een hotelmaatschappij die in de Eerste Wereldoorlog door de gezamenlijke Amsterdamse Scheepvaartmaatschappijen was opgericht. Vanaf 1919 werd door de architect A. Jacot gewerkt aan een ontwerp voor een hotel op deze plek. Twee jaar lang werden er bouwplannen ingediend bij de Schoonheidscommissie, die haar goedkeuring niet geven wilde.
Uiteindelijk viel in 1921, door financiële problemen van een van de deelnemende partijen, de Koninklijke Hollandse Lloyd, het doek voor hotel Atlanta. Het terrein kwam beschikbaar en lag jaren lang braak, totdat het in 1926 gekocht werd door Warners' N.V. Amsterdamsche Mij. tot Exploitatie van Etagewoningen (AMEE). Voor de bouw werden aandelen uitgegeven, die in handen waren van de N.V. AMEE (A. de Lange, J.J. de Lange, D. Voûte en Ph.A. Warners Jr.), de N.V. BEMHL (o.a. mr. Nic. Beets, Ph.A. Warners en L.F. Voorwijk) en de N.V. MOEOG (o.a. Ph. Warners en L.F. Voorwijk). Hoewel Warners de plek een geschikte kantoorlocatie vond, waren de nadelen aanzienlijk. Het lag relatief ver uit het centrum en van de beurs, het was geen zaken- of verkeerscentrum en er moest een strook grond van zeven meter over de volle breedte van het terrein ter waarde van ƒ 35.000 aan de gemeente Amsterdam afgestaan worden. Warners wist van de gemeente de concessie te krijgen dat hij, in ruil voor de grond, hoger bouwen mocht. Dit scheelde drie verdiepingen, waardoor de bouw- en exploitatiekosten gunstiger konden uitvallen.
De AMEE ging in zee met het Amerikaanse bedrijf REO Automobile Company. Dit bedrijf zou hoofdhuurster van het gebouw worden op voorwaarde dat zij de beschikking over de onderste verdiepingen van het kantoorgebouw zou krijgen. Op 31 maart 1928 werd de eerste steen gelegd door Warners' zoon Allert en zijn schoonvader Allert de Lange.
Uiteindelijk viel in 1921, door financiële problemen van een van de deelnemende partijen, de Koninklijke Hollandse Lloyd, het doek voor hotel Atlanta. Het terrein kwam beschikbaar en lag jaren lang braak, totdat het in 1926 gekocht werd door Warners' N.V. Amsterdamsche Mij. tot Exploitatie van Etagewoningen (AMEE). Voor de bouw werden aandelen uitgegeven, die in handen waren van de N.V. AMEE (A. de Lange, J.J. de Lange, D. Voûte en Ph.A. Warners Jr.), de N.V. BEMHL (o.a. mr. Nic. Beets, Ph.A. Warners en L.F. Voorwijk) en de N.V. MOEOG (o.a. Ph. Warners en L.F. Voorwijk). Hoewel Warners de plek een geschikte kantoorlocatie vond, waren de nadelen aanzienlijk. Het lag relatief ver uit het centrum en van de beurs, het was geen zaken- of verkeerscentrum en er moest een strook grond van zeven meter over de volle breedte van het terrein ter waarde van ƒ 35.000 aan de gemeente Amsterdam afgestaan worden. Warners wist van de gemeente de concessie te krijgen dat hij, in ruil voor de grond, hoger bouwen mocht. Dit scheelde drie verdiepingen, waardoor de bouw- en exploitatiekosten gunstiger konden uitvallen.
De AMEE ging in zee met het Amerikaanse bedrijf REO Automobile Company. Dit bedrijf zou hoofdhuurster van het gebouw worden op voorwaarde dat zij de beschikking over de onderste verdiepingen van het kantoorgebouw zou krijgen. Op 31 maart 1928 werd de eerste steen gelegd door Warners' zoon Allert en zijn schoonvader Allert de Lange.
BeschrijvingGebouw Atlanta is door zijn afmetingen, gebruik van helderrode baksteen en een toren met speer een opvallend gebouw. Warners ontwierp in het gebouw voor de Amerikaanse REO Automobile Company een autobedrijf met garage en showroom. Erboven waren zes kantoorverdiepingen, waarvan bedrijven een deel konden huren. Bovenop gebouw Atlanta kwam een toren, die werd bekroond met twee vleugels, het embleem van de autofabriek REO.
Atlanta werd gebouwd op een bijna vierkante plattegrond met een betonskelet. Dit laatste had als grote voordeel dat een flexibele indeling mogelijk was. Bedrijven die een casco huurden, konden hun kantoor naar eigen wens indelen.
Geflankeerd door twee halfronde erkers ontwierp Warners op de kantoorverdiepingen een horizontaal gelede gevel. De horizontaliteit werd veroorzaakt door de lage, tweedelige stalen vensterreeksen. De erkers, die van de eerste tot en met de zesde verdieping liepen, boden een verticaal tegenwicht. De daketage sprong iets terug en werd geaccentueerd door verticaal gegroefd metselwerk.
Atlanta werd gebouwd op een bijna vierkante plattegrond met een betonskelet. Dit laatste had als grote voordeel dat een flexibele indeling mogelijk was. Bedrijven die een casco huurden, konden hun kantoor naar eigen wens indelen.
Geflankeerd door twee halfronde erkers ontwierp Warners op de kantoorverdiepingen een horizontaal gelede gevel. De horizontaliteit werd veroorzaakt door de lage, tweedelige stalen vensterreeksen. De erkers, die van de eerste tot en met de zesde verdieping liepen, boden een verticaal tegenwicht. De daketage sprong iets terug en werd geaccentueerd door verticaal gegroefd metselwerk.
InterieurDe onderste verdiepingen werden, zoals gezegd, ontworpen voor REO. Naast de entree voor het erboven gelegen kantoorgebouw, liep op de begane grond over de hele breedte van het gebouw de glazen pui van de autoshowroom. Achter de showroom lag de garage die, niet zichtbaar vanaf de straat, de gehele kelder, de ruimte achter de showroom en het achterste deel van de erboven gelegen verdieping besloeg. De garageruimten waren lager dan de andere verdiepingen in het gebouw. Op de tekeningen worden zij als eerste en tweede entresol aangegeven.
De inrit van de garage bevond zich rechts van de showroom. De verschillende verdiepingen bereikte men met autoliften. In totaal beschikte de garage over een oppervlakte van 1.000 m2 en bood plaats aan circa tachtig auto's. Achter de entree met liften en trappenhuis werd door Warners een portierswoning ontworpen. De portier droeg zorg voor het onderhoud van het gebouw en bemande de receptie. Via het trappenhuis of de liften, een paternosterlift en een personen-, annex goederenlift, bereikte men eerst de ruimte boven de showroom die vrij snel na de oplevering van het gebouw in gebruik werd genomen als restaurant.
Op de daketage was door Warners een recreatieruimte ontworpen voor het gebruiken van de lunch en het bijeenkomsten van personeel en directie. Of zij ook werkelijk die functie gehad heeft, is niet waarschijnlijk. Al snel werd de verdieping als kantoorruimte verhuurd. Tot slot beschikte het gebouw over een warmwaterinstallatie.
De inrit van de garage bevond zich rechts van de showroom. De verschillende verdiepingen bereikte men met autoliften. In totaal beschikte de garage over een oppervlakte van 1.000 m2 en bood plaats aan circa tachtig auto's. Achter de entree met liften en trappenhuis werd door Warners een portierswoning ontworpen. De portier droeg zorg voor het onderhoud van het gebouw en bemande de receptie. Via het trappenhuis of de liften, een paternosterlift en een personen-, annex goederenlift, bereikte men eerst de ruimte boven de showroom die vrij snel na de oplevering van het gebouw in gebruik werd genomen als restaurant.
Op de daketage was door Warners een recreatieruimte ontworpen voor het gebruiken van de lunch en het bijeenkomsten van personeel en directie. Of zij ook werkelijk die functie gehad heeft, is niet waarschijnlijk. Al snel werd de verdieping als kantoorruimte verhuurd. Tot slot beschikte het gebouw over een warmwaterinstallatie.
Recente ontwikkelingenGebouw Atlanta, dat het eerste kantoorgebouw was dat door de AMEE gebouwd en geëxploiteerd werd, bleek financieel een groot succes. De exploitatie was zo gunstig, dat zelfs in de crisisjaren geen huurverlies werd geleden. Het gebouw, met een inhoud van 21.500 m3 en een verhuurbaar oppervlak van 6.380 m2, had inclusief de ƒ 200.000 grond- en oprichtingskosten in totaal ƒ 785.000 gekost, ofwel ƒ 27,25 per m2. Ondanks het succes van Atlanta werd de REO Automobil Company spoedig na de bouw wegens grote verliezen opgeheven. De auto's van REO kostten in die dagen ƒ 2.000, een vermogen in Nederland, waardoor de vraag maar klein was. De showroom, in autokringen het praalgraf van de REO genoemd, kwam leeg te staan.
In 1955 werd het gebouw opgehoogd met een verdieping naar een ontwerp van Warners' zoon Allert. In de zeventiger jaren van de twintigste eeuw werd de ingangspartij met het opschrift 'Atlanta' vervangen door een glazen constructie (architect onbekend).
Sinds een paar jaar is in het pand op nummer 6 het hoofdkantoor van Tommy Hilfiger gevestigd. In 2010 werd het hoofdkantoor uitgebreid met een nieuw restaurant en bar. Daarnaast kwam na het vertrek van de voormalige gebruiker de begane grond vrij. Deze begane grond werd gerenoveerd en kreeg de naam People's Place. Deze horecagelegenheid en aangrenzende concertzaal op de begane grond wordt gebruikt voor clubavonden en events voor personeel en invités. Het is een ontwerp van Marc Prosman architecten uit Amsterdam en Daniel O’Kelly van Tommy Hilfiger. De oplevering vond plaats in juni 2010. Onder meer poppodium Paradiso maakt gebruik van deze locatie voor optredens met een kleiner publiek.
In 1955 werd het gebouw opgehoogd met een verdieping naar een ontwerp van Warners' zoon Allert. In de zeventiger jaren van de twintigste eeuw werd de ingangspartij met het opschrift 'Atlanta' vervangen door een glazen constructie (architect onbekend).
Sinds een paar jaar is in het pand op nummer 6 het hoofdkantoor van Tommy Hilfiger gevestigd. In 2010 werd het hoofdkantoor uitgebreid met een nieuw restaurant en bar. Daarnaast kwam na het vertrek van de voormalige gebruiker de begane grond vrij. Deze begane grond werd gerenoveerd en kreeg de naam People's Place. Deze horecagelegenheid en aangrenzende concertzaal op de begane grond wordt gebruikt voor clubavonden en events voor personeel en invités. Het is een ontwerp van Marc Prosman architecten uit Amsterdam en Daniel O’Kelly van Tommy Hilfiger. De oplevering vond plaats in juni 2010. Onder meer poppodium Paradiso maakt gebruik van deze locatie voor optredens met een kleiner publiek.
Links
Ingezonden door Annemarieke Verheij
Professionele of persoonlijke bandVooral in combinatie met het naastgelegen NH Hotel (voormalig Centraal Gebouw) vormt het een imposant geheel. De kleuren baksteen en ook het beeldhouwwerk vormt een mooi geheel. De toren steekt als een speer boven het blok uit.
Gerelateerde objecten