Details
Naam
Hoofddorpplein, Amsterdam
Aantal afbeeldingen: 32
IntroductieDe bebouwing rondom het Hoofddorpplein is gebouwd tussen 1926 en 1929. De opdracht werd verleend aan het bureau van Gulden en Geldmaker, maar dezen vroegen Joan van der Meij als architect voor de gevels. Van der Meij vroeg op zijn beurt weer Co Franswa voor assistentie. Deze situatie maakt het moeilijk om precies te achterhalen wie voor welke onderdelen verantwoordelijk was. Er zijn van beide architecten gesigneerde tekeningen bekend.
AdresHoofddorpplein 1-17, 21-41, 4-28, Haarlemmermeerstraat 166-170, Aalsmeerweg 4, Hoofddorpweg 10-32, Heemstedestraat 1-3, Legmeerstraat 83-89, Warmondstraat 197-201
PlaatsAmsterdam
LandNederland
Vervaardiger Joan van der Meij (Architect)
Co Franswa (Architect)
Zeeger Gulden (Architect)
Co Franswa (Architect)
Zeeger Gulden (Architect)
Datum1925 - 1929
Huidige staatGerealiseerd
Huidige eigenaarParticuliere eigenaar
Oorspronkelijke functieEtagewoningen / appartementen
Winkel(s)
Winkel(s)
Type objectBlok
AchtergrondJoan van der Meij kreeg de opdracht om zowel voor de gevels als voor de stedebouwkundige opzet van het plein te zorgen. Het plein werd een "Turbineplein", een nieuw type dat eerder door Berlage was toegepast bij het Mercatorplein. Het voordeel hiervan is dat de verkeersdoorstroming makkelijker verloopt dan een plein met een traditioneel kruispunt. Het complex kreeg in het verlengde van de Hoofddorpweg en Zeilstraat een toren met een klok ter plaatse van nummer 29. Op schetsen van Franswa is een eerste opzet te zien. Op latere tekeningen van Van der Meij is te zien dat het ontwerp voor de toren is aangepast. De toren is in de jaren '70 afgebroken.
BeschrijvingHet plein is vierkant van opzet, met vier hoofdwegen die in turbinevorm op het plein aansluiten en drie kleinere straten die daarvan in het verlengde liggen. Elke zijde is steeds iets anders vormgegeven, maar de algehele samenhang wordt gegarandeerd doordat vorm, kleur en algehele compositie steeds gelijk zijn.
Bronnen
Gijs Bolhuis, Atlas gordel '20-'40 (Amsterdam 2004)
Links
Ingezonden door Tom Visser
Professionele of persoonlijke bandVrijwel alle gebouwen rondom het Hoofddorpplein zijn door Joan van der Meij en Co Franswa gezamenlijk ontworpen, hoewel ze op naam van enkel Van der Meij staan.
Komend vanaf de Zeilstraat wilden ze het plein een accent geven. Franswa ontwierp een forse toren met een 2-zijdige klok die zowel vanuit het zuiden (Aalsmeerweg) en het oosten (Zeilstraat) zichtbaar was ter plekke van nr. 29.
Kennelijk werd Franswa's creatie wat te log bevonden door Van der Meij, want uiteindelijk werd er een toren naar zijn eigen ontwerp gebouwd in een veel rankere uitvoering. De toren had dus louter een architectonisch-stedenbouwkundige functie. En daarmee was eigenlijk zijn lot bezegeld. Zo'n object is niet praktisch bruikbaar; loze ruimten, kostbaar in onderhoud. Toen de toren in de jaren 70 ook nog eens bouwvallig begon te worden, is ie gesloopt. In die tijd lag dat maar al te gauw voor de hand, jammer genoeg.
In de jaren '90 lijkt het tij zich echter weer te keren voor wat betreft architectonische verfraaiing: de smeedijzeren ornamenten op de dakrand die Van der Mey kenmerken, zijn opnieuw gemaakt en teruggeplaatst. Een ontwikkeling die is toe te juichen en hopelijk wordt doorgezet. Immers, hoeveel fraaie, speelse details zijn er niet door bezuinigingsdrift en botte beslissingen, vooral in de verstrakte Amsterdamse School, verloren gegaan?
Komend vanaf de Zeilstraat wilden ze het plein een accent geven. Franswa ontwierp een forse toren met een 2-zijdige klok die zowel vanuit het zuiden (Aalsmeerweg) en het oosten (Zeilstraat) zichtbaar was ter plekke van nr. 29.
Kennelijk werd Franswa's creatie wat te log bevonden door Van der Meij, want uiteindelijk werd er een toren naar zijn eigen ontwerp gebouwd in een veel rankere uitvoering. De toren had dus louter een architectonisch-stedenbouwkundige functie. En daarmee was eigenlijk zijn lot bezegeld. Zo'n object is niet praktisch bruikbaar; loze ruimten, kostbaar in onderhoud. Toen de toren in de jaren 70 ook nog eens bouwvallig begon te worden, is ie gesloopt. In die tijd lag dat maar al te gauw voor de hand, jammer genoeg.
In de jaren '90 lijkt het tij zich echter weer te keren voor wat betreft architectonische verfraaiing: de smeedijzeren ornamenten op de dakrand die Van der Mey kenmerken, zijn opnieuw gemaakt en teruggeplaatst. Een ontwikkeling die is toe te juichen en hopelijk wordt doorgezet. Immers, hoeveel fraaie, speelse details zijn er niet door bezuinigingsdrift en botte beslissingen, vooral in de verstrakte Amsterdamse School, verloren gegaan?
Gerelateerde objecten