Details
Naam
Gemeenschapshuis tuindorp Heijplaat, Rotterdam
Aantal afbeeldingen: 3
IntroductieHet Gemeenschapshuis - 'de vierde kerk' - van Heijplaat.
AdresVestaplein 4
Postcode(s)3089 RK
PlaatsRotterdam
LandNederland
Vervaardiger Herman Baanders (Architect)
Jan Baanders Sr. (Architect)
Jan Baanders Sr. (Architect)
Datum1914
Huidige staatGerealiseerd
OpdrachtgeverRotterdamsche Drookdok Maatschappij
Oorspronkelijke functieRecreatiegebouw overig
Type objectGeen beschermde status, Gebouw
AchtergrondIn 1902 begon de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij met het onderhoud en later de nieuwbouw van schepen. In 1913 besloot de gemeente een gedeelte van hun grond ter beschikking te stellen aan het bedrijf. Directeur M.G. de Gelder wilde hier naar Engels model een tuindorp bouwen voor zijn arbeiders. De wijk met aanvankelijk ongeveer 400 arbeiderswoningen op een L-vormig terrein werd tussen 1914 en 1918 gebouwd naar ontwerp van de Amsterdamse architect H.A.J. Baanders. Verder bevatte de wijk 28 woningen voor employés. De vrijstaande woningen voor het kantoorpersoneel aan de Courzandseweg heetten in de volksmond het Gouden Randje. Ondanks deze standverschillen betekende het Tuindorp een geweldige verbetering voor de arbeiders die uit onhygiënische rug-aan-rug- en alkoofwoningen kwamen. De straten in Heijplaat zijn genoemd naar bij de RDM gebouwde schepen.
Heijplaat is een echt tuindorp, met laagbouw met hoge punt- en zadeldaken, dakkapellen en poorten in een pittoreske architectuur met veel groen. De rust contrasteerde aangenaam met de bedrijvigheid van de scheepswerf. Helemaal filantropisch was een dergelijk fabrieksdorp natuurlijk niet. De arbeiders waren snel oproepbaar bij noodreparaties aan schepen, waren minder snel ziek door de gezonde woonomgeving en konden hun loon niet verbrassen want alcohol werd hier niet geschonken.
Samuel de Clercq volgde Baanders op als huisarchitect van de RDM en breidde het dorp in de jaren 20 uit met nog eens 180 woningen en o.a. drie kerken, voor elke gezindte één. De Clercq bleef daarbij trouw aan de eerder door Baanders gehanteerde stijl.
Behalve woningen bevatte de wijk een aantal voorzieningen, waaronder een gemeenschapsgebouw. Vaak wordt dit gebouw aangezien voor de vierde kerk in Heijplaat, door de vormgeving. Het stond er echter al voordat de drie eigenlijke kerken in de jaren 1920 door De Clercq werden gebouwd. Als gemeenschapshuis had het voordien wel ook de functie van kerk, en werden er diensten gehouden.
Heijplaat is een echt tuindorp, met laagbouw met hoge punt- en zadeldaken, dakkapellen en poorten in een pittoreske architectuur met veel groen. De rust contrasteerde aangenaam met de bedrijvigheid van de scheepswerf. Helemaal filantropisch was een dergelijk fabrieksdorp natuurlijk niet. De arbeiders waren snel oproepbaar bij noodreparaties aan schepen, waren minder snel ziek door de gezonde woonomgeving en konden hun loon niet verbrassen want alcohol werd hier niet geschonken.
Samuel de Clercq volgde Baanders op als huisarchitect van de RDM en breidde het dorp in de jaren 20 uit met nog eens 180 woningen en o.a. drie kerken, voor elke gezindte één. De Clercq bleef daarbij trouw aan de eerder door Baanders gehanteerde stijl.
Behalve woningen bevatte de wijk een aantal voorzieningen, waaronder een gemeenschapsgebouw. Vaak wordt dit gebouw aangezien voor de vierde kerk in Heijplaat, door de vormgeving. Het stond er echter al voordat de drie eigenlijke kerken in de jaren 1920 door De Clercq werden gebouwd. Als gemeenschapshuis had het voordien wel ook de functie van kerk, en werden er diensten gehouden.
BeschrijvingDe Amsterdamse School spat er niet vanaf, maar in de vormgeving en het gebruik van de baksteen is het wel te herkennen. De afwerking van het dak van de toren, de licht boegvormige gevels hiervan, de metselverbanden, ze wijzen op Baanders' voorkeur voor deze stijl.
Ingezonden door Ron Conijn
Professionele of persoonlijke bandHeijplaat was een verrassende ontdekking na een bezoek aan het quarantaineterrein.
Gerelateerde objecten