Details
Naam
Feestzaal tuindorp Heijplaat, Rotterdam
Aantal afbeeldingen: 4
IntroductieAls onderdeel van het 'ensemble' van Heijplaat hier de feestzaal.
AdresCourzandseweg 40
Postcode(s)3089 PE
PlaatsRotterdam
LandNederland
Vervaardiger Herman Baanders (Architect)
Jan Baanders Sr. (Architect)
Jan Baanders Sr. (Architect)
Datum1916
Huidige staatGerealiseerd
OpdrachtgeverRotterdamsche Droogdok Maatschappij
Oorspronkelijke functieRecreatiegebouw overig
Huidige functieRestaurant
Type objectGeen beschermde status, Gebouw
AchtergrondIn 1902 begon de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij met het onderhoud en later de nieuwbouw van schepen. In 1913 besloot de gemeente een gedeelte van hun grond ter beschikking te stellen aan het bedrijf. Directeur M.G. de Gelder wilde hier naar Engels model een tuindorp bouwen voor zijn arbeiders. De wijk met aanvankelijk ongeveer 400 arbeiderswoningen op een L-vormig terrein werd tussen 1914 en 1918 gebouwd naar ontwerp van de Amsterdamse architect H.A.J. Baanders. Verder bevatte de wijk 28 woningen voor employés. De vrijstaande woningen voor het kantoorpersoneel aan de Courzandseweg heetten in de volksmond het Gouden Randje. Ondanks deze standverschillen betekende het Tuindorp een geweldige verbetering voor de arbeiders die uit onhygiënische rug-aan-rug- en alkoofwoningen kwamen. De straten in Heijplaat zijn genoemd naar bij de RDM gebouwde schepen.
Heijplaat is een echt tuindorp, met laagbouw met hoge punt- en zadeldaken, dakkapellen en poorten in een pittoreske architectuur met veel groen. De rust contrasteerde aangenaam met de bedrijvigheid van de scheepswerf. Helemaal filantropisch was een dergelijk fabrieksdorp natuurlijk niet. De arbeiders waren snel oproepbaar bij noodreparaties aan schepen, waren minder snel ziek door de gezonde woonomgeving en konden hun loon niet verbrassen want alcohol werd hier niet geschonken.
Samuel de Clercq volgde Baanders op als huisarchitect van de RDM en breidde het dorp in de jaren 20 uit met nog eens 180 woningen en o.a. drie kerken, voor elke gezindte één. De Clercq bleef daarbij trouw aan de eerder door Baanders gehanteerde stijl.
Behalve woningen bevatte de wijk een aantal voorzieningen, waaronder een ontspanningsgebouw, Courzand, dat ook als theater kon worden gebruikt. De Clercq breidde ook dit gebouw aan de achterzijde uit met een grote feestzaal in 1929, die echter in 1993 gesloopt werd.
Heijplaat is een echt tuindorp, met laagbouw met hoge punt- en zadeldaken, dakkapellen en poorten in een pittoreske architectuur met veel groen. De rust contrasteerde aangenaam met de bedrijvigheid van de scheepswerf. Helemaal filantropisch was een dergelijk fabrieksdorp natuurlijk niet. De arbeiders waren snel oproepbaar bij noodreparaties aan schepen, waren minder snel ziek door de gezonde woonomgeving en konden hun loon niet verbrassen want alcohol werd hier niet geschonken.
Samuel de Clercq volgde Baanders op als huisarchitect van de RDM en breidde het dorp in de jaren 20 uit met nog eens 180 woningen en o.a. drie kerken, voor elke gezindte één. De Clercq bleef daarbij trouw aan de eerder door Baanders gehanteerde stijl.
Behalve woningen bevatte de wijk een aantal voorzieningen, waaronder een ontspanningsgebouw, Courzand, dat ook als theater kon worden gebruikt. De Clercq breidde ook dit gebouw aan de achterzijde uit met een grote feestzaal in 1929, die echter in 1993 gesloopt werd.
BeschrijvingDe gevel is een onvervalst voorbeeld van de Amsterdamse School.
Expressief gebruik van baksteen overheerst.
Expressief gebruik van baksteen overheerst.
Ingezonden door Ron Conijn
Professionele of persoonlijke bandHeijplaat was voor mij een verrassende vondst, na een bezoek aan het quarantaineterrein.
Gerelateerde objecten