Details
Naam
Museum Van Buuren, Brussel
Aantal afbeeldingen: 49
IntroductieAmsterdamse School in Brussel! Dit museum is een must voor elke kunst- en architectuurliefhebber.
AdresLéo Erreralaan 41
Postcode(s)1180
PlaatsUkkel
LandBelgië
Vervaardiger Léon Govaerts (Architect)
Alexis Van Vaerenbergh (Architect)
David van Buuren (Architect)
Johan Franco (Architect)
Jaap Gidding (Kunstenaar)
Alexis Van Vaerenbergh (Architect)
David van Buuren (Architect)
Johan Franco (Architect)
Jaap Gidding (Kunstenaar)
Datum1924 - 1928
Huidige staatDeels of volledig gerestaureerd
OpdrachtgeverDavid en Alice van Buuren
Huidige eigenaarStichting "Museum en Tuinen Van Buuren"
Oorspronkelijke functieVilla of geschakelde villawoning
Huidige functieMuseum
Type objectGemeentelijk monument, Gebouw
AchtergrondDavid Van Buuren werd geboren in Gouda in 1886 in een welgestelde familie, die veel contacten had in de artistieke wereld. Hij studeerde aanvankelijk architectuur in Gouda, maar koos uiteindelijk voor een financiële opleiding in Amsterdam. In 1909 vestigde hij zich in Brussel, waar hij in dienst trad van de private bank van baron Cassel. Hij bleef er bijna dertig jaar en bereikte geleidelijk aan de top van de hiërarchie. Van Buuren trouwde in 1922 met Alice Piette, die hij bij de bank had ontmoet.
Aan de Leo Ferreralaan in de Brusselse deelgemeente Ukkel liet het echtpaar Van Buuren een huis bouwen. Van Buuren tekende zelf de plannen met zijn neef Johan Franco. Architecten Léon Govaerts en Alexis Van Vaerenbergh voerden ze uit. Het huis werd in de stijl van de art deco ingericht door befaamde Belgische, Franse en Nederlandse ontwerpers, onder wie Jaap Gidding een belangrijke plaats innam. Het huis fungeerde als een mondaine en culturele salon, waar het kinderloze echtpaar diners en concerten organiseerde in aanwezigheid van schilders, schrijvers, musici en gekroonde hoofden. Ook kochten de Van Buurens talrijke werken aan van kunstenaars als Gustave van de Woestyne en Kees van Dongen.
Als joods hoogleraar financiële deontologie aan de Université Libre de Bruxelles, stond Van Buuren in 1940 op een lijst van prominenten die door de Duitse bezetter van België werden gezocht. Alice en David verlieten in juni 1940 hun woning en vlogen naar de Verenigde Staten. Eind 1945 keerde zijn terug naar België. Hun huis en kunstcollectie waren ongeschonden door de oorlog gekomen. Vanaf 1948 ging de gezondheid van David achteruit. Hij overleed in 1955. Zijn vrouw Alice bleef haar huis openzetten voor operazangers, musici, beeldhouwers en schilders. Zij kocht nieuwe percelen aan om de tuin uit te breiden tot een waar park. Bij haar dood in 1973 liet ze de woning en de volledige inboedel en kunstcollectie na aan de Stichting Museum en Tuinen Van Buuren. Sindsdien is het geheel een museum dat openstaat voor publieksbezoek en voor culturele activiteiten.
Exterieur en interieur van de villa Van Buuren zijn in juni 2001 door de Brusselse Hoofdstedelijke Regering tot monument verklaard.
Aan de Leo Ferreralaan in de Brusselse deelgemeente Ukkel liet het echtpaar Van Buuren een huis bouwen. Van Buuren tekende zelf de plannen met zijn neef Johan Franco. Architecten Léon Govaerts en Alexis Van Vaerenbergh voerden ze uit. Het huis werd in de stijl van de art deco ingericht door befaamde Belgische, Franse en Nederlandse ontwerpers, onder wie Jaap Gidding een belangrijke plaats innam. Het huis fungeerde als een mondaine en culturele salon, waar het kinderloze echtpaar diners en concerten organiseerde in aanwezigheid van schilders, schrijvers, musici en gekroonde hoofden. Ook kochten de Van Buurens talrijke werken aan van kunstenaars als Gustave van de Woestyne en Kees van Dongen.
Als joods hoogleraar financiële deontologie aan de Université Libre de Bruxelles, stond Van Buuren in 1940 op een lijst van prominenten die door de Duitse bezetter van België werden gezocht. Alice en David verlieten in juni 1940 hun woning en vlogen naar de Verenigde Staten. Eind 1945 keerde zijn terug naar België. Hun huis en kunstcollectie waren ongeschonden door de oorlog gekomen. Vanaf 1948 ging de gezondheid van David achteruit. Hij overleed in 1955. Zijn vrouw Alice bleef haar huis openzetten voor operazangers, musici, beeldhouwers en schilders. Zij kocht nieuwe percelen aan om de tuin uit te breiden tot een waar park. Bij haar dood in 1973 liet ze de woning en de volledige inboedel en kunstcollectie na aan de Stichting Museum en Tuinen Van Buuren. Sindsdien is het geheel een museum dat openstaat voor publieksbezoek en voor culturele activiteiten.
Exterieur en interieur van de villa Van Buuren zijn in juni 2001 door de Brusselse Hoofdstedelijke Regering tot monument verklaard.
BeschrijvingHet huis staat in één van de mooiste en rijkste delen van Brussel. Aan de straatzijde is het gebouw eerder onopvallend en discreet. De bewoners liepen niet met hun rijkdom te koop, maar toonden wel hun goede, uitgebalanceerde smaak. De invloed van de Amsterdamse School is onmiskenbaar. We zien spitse puntgevels en steile daken. De rode bakstenen zijn hol gevoegd en geschikt volgens een subtiel lijnenspel. Kroonlijsten steken uit, ramen springen uit en op meerdere plaatsen zijn de toppen van de gevels vormgegeven met patronen van bakstenen. Via een tuinhek dat tegelijkertijd stoer en sierlijk is vormgegeven, bereiken we de entree, die onder een grote luifel is gelegen.
Rond het huis liggen onder meer een art déco rozentuin van Jules Buyssens, een Labyrint en de geheime Tuin van het hart van René Pechère.
Rond het huis liggen onder meer een art déco rozentuin van Jules Buyssens, een Labyrint en de geheime Tuin van het hart van René Pechère.
InterieurEenmaal binnen maakt de Hollandse stijl van de gevels plaats voor een typisch Frans art deco-interieur. Het meubilair en de vloerkleden bestaan praktisch uitsluitend uit stukken die speciaal voor het huis werden ontworpen. Het echtpaar Van Buuren gaf aan Studio Dominique in Parijs opdracht verschillende woonvertrekken van het huis in te richten, onder strikte regie van David Van Buuren. In België koos hij Wynants en Van der Borght uit om de eetkamer en de slaapkamers te ontwerpen, inclusief het originele tafellinnen. De Nederlander Jaap Gidding tekende patronen voor de tapijten, een wandtapijt, kussens, plafondlampen en glas-in-lood-vensters. Maurice Dufrêne ontwierp vijf tapijten met botanische motieven in de eetkamer. Léon Cachet zorgde voor de wandversiering en meubelbekleding. De hal werd speciaal ontworpen om een luster in brons en glaspasta van Jan Eisenloeffel optimaal tot zijn recht te doen komen. De piano in de muziekkamer, bedekt met een zeer fraai pianokleed naar ontwerp van Gidding, is een originele art deco piano die ooit toebehoorde aan Eric Satie.
De meubels staan ook vandaag nog op hun originele plek in het huis. Het zeldzaam meubilair, tapijten, glasramen, beeldhouwwerken en schilderijen van internationale meesters bevinden zich ook nog steeds op hun oorspronkelijke plaats.
De meubels staan ook vandaag nog op hun originele plek in het huis. Het zeldzaam meubilair, tapijten, glasramen, beeldhouwwerken en schilderijen van internationale meesters bevinden zich ook nog steeds op hun oorspronkelijke plaats.
Recente ontwikkelingenIn 2012 en 2013 werden de woning en de tuin gerestaureerd. Om de restauratie van het kwetsbare interieur te financieren liet de stichting een vijftigtal kunstwerken veilen.
Bronnen
Isabelle Anspach, Museum en tuinen Van Buuren (Mercatorfonds Brussel, 2007).
Ingezonden door Gert-Jan Lobbes
Professionele of persoonlijke bandNiemand die van de kunst en de architectuur van het interbellum houdt, moet zich de mogelijkheid laten ontgaan om deze prachtige villa te bezoeken. Het mooie is, dat het pand absoluut niet de sfeer van een museum ademt waaruit de bewoners al decennia lang vertrokken zijn. Het voelt nog zo authentiek, dat je bij wijze van spreken elk moment de heer of vrouw des huizes zou kunnen tegenkomen.
Gerelateerde objecten