Details
Naam
Wasserturm Reichenbach, Vgtl, Duitsland
 watertoren IGP3414.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
Aantal afbeeldingen: 4
IntroductieWe gaan 'm toch publiceren, deze Wasserturm. Juist omdat deze een rol speelt in de discussie op dit forum: 'Is dit Amsterdamse School?'
AdresRingstraße Reichenbach im Vogtland 18A
Postcode(s)08468
PlaatsReichenbach im Vogtland
LandDuitsland
Vervaardiger Rudolf Ladewig (Architect)
Datum1926
Huidige staatGerealiseerd
Opdrachtgevergemeente Reichenbach
Oorspronkelijke functieWatertoren
Huidige functieWatertoren
Type objectGebouw
AchtergrondDeze watertoren werd in een zeer korte tijd van 5½ maanden gebouwd. De toren is 28 meter hoog en staat op het hoogste punt van de stad Reichenbach. Reden van de bouw was om aan beter drinkwater te komen. Daarvoor werd een stuwmeer in een dal aangelegd om de toren van water te voorzien. Een bijkomend voordeel was dat – niet in de laatste plaats door de opvallende architectuur – een landmark was geschapen, waarvan een mooi uitzicht op de omgeving mogelijk was tot het Ertsgebergte toe.
In de twintiger jaren maakte de tuinstad-gedachte opgang en aan de voet van de toren werd een tuinwijk aangelegd. Na de val van de muur is de watertoren geheel in oorspronkelijke staat teruggebracht, ook de huizen van de tuinwijk zijn opgeknapt.
Tegenwoordig is in de toren een restaurant gevestigd en is de toren te beklimmen. Dit object is een gewild doel voor uitstapjes. De lokale overheid wil ook meer de omringende wijk promoten als vroeg voorbeeld van een tuinstad.
In de twintiger jaren maakte de tuinstad-gedachte opgang en aan de voet van de toren werd een tuinwijk aangelegd. Na de val van de muur is de watertoren geheel in oorspronkelijke staat teruggebracht, ook de huizen van de tuinwijk zijn opgeknapt.
Tegenwoordig is in de toren een restaurant gevestigd en is de toren te beklimmen. Dit object is een gewild doel voor uitstapjes. De lokale overheid wil ook meer de omringende wijk promoten als vroeg voorbeeld van een tuinstad.
BeschrijvingDe toren heeft een houten deur met decoratieve elementen als kleine vensters gescheiden door een verticale zuil. In de toren zelf hebben alle vensters horizontale roeden en lijken daardoor veel op laddervensters, die je vaak bij de Amsterdamse School aantreft.
Het beeldje boven de deur is origineel. De rest van de toren is strak vormgegeven, iets wat wijst op Bauhaus. Je kan van mening verschillen of dit nog Amsterdamse School is, maar interessant is dat een jaar later van dezelfde architect in Reichenbach de textielvakschool werd opgeleverd. Afgaande op foto's lijkt dit gebouw geheel in rode baksteen te zijn opgetrokken. De gevel heeft als brekend element hoge verticale gemetselde ribben. De ramen hebben kleine vierkante vensters. Dit doet sterk denken aan de Amsterdamse School.
Het beeldje boven de deur is origineel. De rest van de toren is strak vormgegeven, iets wat wijst op Bauhaus. Je kan van mening verschillen of dit nog Amsterdamse School is, maar interessant is dat een jaar later van dezelfde architect in Reichenbach de textielvakschool werd opgeleverd. Afgaande op foto's lijkt dit gebouw geheel in rode baksteen te zijn opgetrokken. De gevel heeft als brekend element hoge verticale gemetselde ribben. De ramen hebben kleine vierkante vensters. Dit doet sterk denken aan de Amsterdamse School.
Recente ontwikkelingenHet gebouw is in 1997-98 gerestaureerd.
Bronnen
De informatie die ik heb komt van internet. Van de architect is weinig bekend, en daarom onbekend of hij ooit op de hoogte was van de Amsterdamse School. Hij was stadsarchitect en heeft ook veel woningen ontworpen. In de loop der tijd is zijn stijl meer door het Bauhaus beïnvloed. Bekend is een woontoren (vier woonlagen) aan de Kreuzleite.
Zie voor meer info: Zeitreise mit WOBA
Ingezonden door Paul Paris
Professionele of persoonlijke bandIk heb familie in Oost-Duitsland wonen, daarom ken ik de omgeving tussen Leipzig en het Ertsgebergte goed.
Vaak wordt de bouwstijl in Duitse geschriften bij het 'functionalisme' of 'Neues Bauen' ingedeeld. Maar deze bouwstijlen zijn veel strakker in verschijning, ook vensters zijn groter en vaak met metalen kozijnen. Deze watertoren is veel traditioneler qua verschijning en heeft veel trekjes die aan de Amsterdamse School doen denken. Elke etage heeft een balkon, waarbij hoogstens de twee onderste etages het balkon een functie kan hebben, dus de meeste zijn functieloos en zijn meer voor de sier en werken tevens om het totale bouwvolume een diepte te geven, iets wat vaker bij de Amsterdamse School voorkomt, evenals boeiende hoekoplossingen. Ook hier. Het gevelvlak bij de ingangsdeur loopt (in het verticale vlak) trapsgewijs uit. Ook de hoek van elke etage heeft de nodige inkepingen. Ook heeft elke etage rondom horizontale sierbanden. Verder is de ingangsdeur niet simpel een vlak van metaal en veel glas (zoals bij Bauhaus), maar een houten geheel met kleine vlakjes glas. Verder hebben alle vensters, zowel die van de woningen/werkruimte als trappenhuis vensters die opgedeeld zijn in horizontale roeden, dit doet sterk denken aan de laddervensters van de Amsterdamse School. Tenslotte heeft het beeld boven de ingang een duidelijke ornamentele functie.
Daarom is het volgens mij wat moeilijk deze toren simpel bij de stijl van het Bauhaus in te delen. Het nieuwe bouwen rekende immers af met ornamenten en versieringen, het ging hierbij puur om de functie zo duidelijk mogelijk te tonen.
Architect Rudolf Ladewig was van 1925 tot 1933 stadsarchitect van Reichenbach en heeft behalve deze watertoren veel gebouwd. Ook in de andere ontwerpen zijn enkele Amsterdamse School-invloeden te zien. In 1929 werd de textielvakschool opgeleverd. Dit is een vrij groot complex in beton, maar is in steenrode kleur geverfd, zodat vanaf een afstand je de indruk krijgt van rode baksteen. De vensters hebben een roede-indeling van kleine houten vensters. Het doet denken aan het voormalige Shell (Groot Lab) laboratorium in Amsterdam Noord, dat in 1929 werd opgeleverd en nu beschouwd wordt als een voorbeeld van de Amsterdamse School. Ook hier een gevelwand waarbij de vensters van elkaar gescheiden zijn door uitspringende verticale ribben over de hele gevelhoogte. Een ander complex van Ladewig is een lange gerekte rij van volkswoningen aan de Schützenstrasse uit 1928 . Deze woningen zijn monument en worden nu gerenoveerd. Ook deze hebben Amsterdamse School-trekjes. De lichten van de trappenhuizen springen als een driehoek uit de gevel en hebben hoge laddervensters. Verder zijn naast en tussen de vensters van de woningen op de gevel sierranden van metselwerk aanwezig.
Vaak wordt de bouwstijl in Duitse geschriften bij het 'functionalisme' of 'Neues Bauen' ingedeeld. Maar deze bouwstijlen zijn veel strakker in verschijning, ook vensters zijn groter en vaak met metalen kozijnen. Deze watertoren is veel traditioneler qua verschijning en heeft veel trekjes die aan de Amsterdamse School doen denken. Elke etage heeft een balkon, waarbij hoogstens de twee onderste etages het balkon een functie kan hebben, dus de meeste zijn functieloos en zijn meer voor de sier en werken tevens om het totale bouwvolume een diepte te geven, iets wat vaker bij de Amsterdamse School voorkomt, evenals boeiende hoekoplossingen. Ook hier. Het gevelvlak bij de ingangsdeur loopt (in het verticale vlak) trapsgewijs uit. Ook de hoek van elke etage heeft de nodige inkepingen. Ook heeft elke etage rondom horizontale sierbanden. Verder is de ingangsdeur niet simpel een vlak van metaal en veel glas (zoals bij Bauhaus), maar een houten geheel met kleine vlakjes glas. Verder hebben alle vensters, zowel die van de woningen/werkruimte als trappenhuis vensters die opgedeeld zijn in horizontale roeden, dit doet sterk denken aan de laddervensters van de Amsterdamse School. Tenslotte heeft het beeld boven de ingang een duidelijke ornamentele functie.
Daarom is het volgens mij wat moeilijk deze toren simpel bij de stijl van het Bauhaus in te delen. Het nieuwe bouwen rekende immers af met ornamenten en versieringen, het ging hierbij puur om de functie zo duidelijk mogelijk te tonen.
Architect Rudolf Ladewig was van 1925 tot 1933 stadsarchitect van Reichenbach en heeft behalve deze watertoren veel gebouwd. Ook in de andere ontwerpen zijn enkele Amsterdamse School-invloeden te zien. In 1929 werd de textielvakschool opgeleverd. Dit is een vrij groot complex in beton, maar is in steenrode kleur geverfd, zodat vanaf een afstand je de indruk krijgt van rode baksteen. De vensters hebben een roede-indeling van kleine houten vensters. Het doet denken aan het voormalige Shell (Groot Lab) laboratorium in Amsterdam Noord, dat in 1929 werd opgeleverd en nu beschouwd wordt als een voorbeeld van de Amsterdamse School. Ook hier een gevelwand waarbij de vensters van elkaar gescheiden zijn door uitspringende verticale ribben over de hele gevelhoogte. Een ander complex van Ladewig is een lange gerekte rij van volkswoningen aan de Schützenstrasse uit 1928 . Deze woningen zijn monument en worden nu gerenoveerd. Ook deze hebben Amsterdamse School-trekjes. De lichten van de trappenhuizen springen als een driehoek uit de gevel en hebben hoge laddervensters. Verder zijn naast en tussen de vensters van de woningen op de gevel sierranden van metselwerk aanwezig.
Gerelateerde objecten